Nitelik kazanmak için çocuk yaşında işe başlayıp, yıllarca sadece ekmek parasına çalışıp yırtık çoraplarını, yırtık ayakkabılarının içine saklayıp hiç kimseden utanmadan işine gidip gelen çocuklar, en çok bunlar benim içimi acıtır. İşveren daha çok kazanmak için sırtına yüklediği sorumluğunun karşılığı olarak üç beş kuruş verir tabi ki, tüm işverenler bu sınıfa dâhil değil ama çoğu böyle. Bu çocuklar eğlenceyi düşünmezler, onlar için böyle bir lüks yoktur, hafta sonu primlerini aldıklarında anasıyla, babasıyla cebin de olanı paylaşmanın mutluluğudur eğlencesi. Oturup ince hesaplar yapmaz, giydiği yırtık çorabı kırk kez diksede ve bu çocuklar olgunlaştıklarında nitelik kazanır "usta" olur, yaşantısının geri kalan kısmında yeni çorapları birkaç yerinden, yırtık değildir, insan gibi yaşamaktır bunun adı.
İş yerlerinin nitelikli üniversite mezunu insanları çalıştırmak istemesi birçok genç insanı işsiz bırakıyor.  gerçekten üniversite mezunu mudur nitelikli eleman?
Oto tamircisi, elektrik tamircisi ya da bir marangoz daha mı az niteliklidir takım elbiselilerden? Bizim bu nitelik ve niteliksizlik mevzusunu çözmeden önce diploma takıntımızdan kurtulmamız gerekiyor ve her farklı işin birbirini tamamladığını idrak etmemiz ve insanları yaptıkları işlere göre değil kim olduklarına göre değerlendirmeyi öğrenmemiz gerek.
Bunun yanında işsizlik genellemesin de farklı sonuçlar ortaya çıkıyor,  İşsizlik yok, iş beğenmeyen de var, ya da iş beğenip iş verilmeyen var.
Anneler –Babalar evlatlarına iş bulabilmek için çalmadık kapı bırakmazken, gençlerin bulunan işe dudak bükmeleri ayrı bir sorun. İş için çoğunlukta "eş- dost" vasıtasıyla iş aranmaktadır. Yapılan araştırmalar sonucunda işsizliğin bir çığ gibi büyüdüğü saptanmaktadır. Büyüyen ekonomik sıkıntının önüne geçilmiyor ve buna da insanların iş beğenmeme olayı ekleniyor. Diğer neden de Torpillilerden fırsat bulup normal vatandaş işe giremiyor ve de beğenilmeyen işe çalışacak insan bulunmayınca işsizlik artıyor.
Kimse ne yeteneklerini değerlendirme ihtiyacı duyuyor nede gerçekte ne yapmak istediğini kendine soruyor. Karşısına çıkan işleri beğenmeyen, beğendiklerine de erişemeyen üniversite mezunu " nitelikli" işsizler sayısı artıyor. İnsanların yüksek egoları onları mutlaka müdür olması gerektiğine gerektiğine inanması da bir başka işsizlik nedeni.
Sevgili dostlar ilkin emekliyoruz, birkaç adım derken yürüyoruz ve koşmaya başlıyoruz iş hayatı da böyle. Hiçbir lokma çiğnenmeden yutulmuyor.
Herkese küçük sevinçler diliyorum mutluluğa dönüşecek. Yüreğiniz hoş görü ve sevgiyle dolsun.