“Yola çıktıklarını , yolda bulduklarına değişirsen;Hem yolunu kaybedersin ,hem dostunu” Necip Fazıl Kısakürek.Son günlerde şaşkınlık içindeyim. Aynı pencereden baktığınızı sandığınız can  arkadaşlar, birden ne oldu da başka pencerelerden bakar oldular .Geçtiğimiz  günler de  bir toplantı da  ekip arkadaşlarımdan birinin tuhaf davranışları dikkatimi çekti.Bu güne kadar işimizin önüne dostluk ,kardeşlik dışında bir perde düşmemişken  bu tavırların sebebini sordum ? Aramızda bir problemin olmadığını söyledi.Tamam dedim ve sağır sessizliğine büründüm.Ertesi gün sosyal medya sitesinde ki paylaşımı dikkatimi çekti.Nasıl bir sevda ise düzenin bozukluğuna yandaşlık.Yandaş olmayan, yoldaşların kendisini  arkadaşlıktan men etmesini  istiyor.

Ülkemin bir karış toprağı için yüzlerce insanın canı yandı..Can kırıklarımızı anlatan paylaşımlara saçma salak tabiri kullanılıyor.Yalan dolan entrika dolu paylaşımlarla eğitimlide olsa, yandaşlık böyle bir şey olsa gerek. İnsanların kendi aralarında, fikir çatışmasına sebep oluyorlar. Tabi ki olmaması gereken bir durum diye düşünseniz de .İnsanlar yol arkadaşlarının  arasında ani değişimler yapabiliyor.

               Kadın elli yaşların da  önde iki bayan yaşları 60 üstü birde bey. Dört ayrı koltuğa oturdular. Farklı bir dille konuşuyorlar ,ara sıra Türkçe karışıyor. Sohbetlerinin içeriği anlaşılmasa da  tüm yolcular duyuyor.Eyvah dedim bu gece sabah olmaz!! Arkamda ki koltuk ta,genç  olan kadına dayanamayıp sordum .Yan yana bilet mi bulamadınız? .Trabzonlu olduklarını Afyon a kaplıcaya gittiklerini, rahat olalım diye rast gele oturduklarını söyledi.Öndeki kadının biri bir süre sonra arka koltuğa geçti .Yanındaki  de benim yanıma. Yanına oturanın kanser hastası annesi olduğunu rahatsızlığı sebebinden yanıma geldiğini dile getirdi. Yol arkadaşlarım tuhaf rahatlık içinde başkalarının rahatsız olması için sanki özellikle otobüse yerleştirilmiş.Hani meydanlarda vatan için direnen, masum halkın arasına karıştırılanlar var ya..

                 Yaşamda  her şey durağan değil sürekli  hareket halindeyiz.Kaybedersem  korkusuyla  sevgiyi uzak tutmak doğru değildir.Körü körüne bağlanmak  öncesi ve sonrasını düşündürür bize .Aynı güneşe aynı ülkenin ayrı kentlerinde uyansanız da ,olabilecek hareketin önüne geçemezsiniz.Yol arkadaşınız yüreğinizdedir.”Su ile ateş “bir kaba konulunca ateş üzerinde ,mesafeleri azalıyor.Karmakarıştır renkler kimi zaman tuval üzerinde.Bir fırça uzanıverir yüreğinizden çizer karanlıkları aydınlığa.Bütün olumsuzluklara mola verdiren bir hayaldir yürekteki yol arkadaşı.Dünü boş verip yarınları hiç düşünmeden bugünü yaşamak gerek nereye varacağını bilmeseniz de yolun.Her kışın sonun da can bulan bahardır yürekteki yol arkadaşı.Haydi gün ışığında yıkayın yüreğinizi, sevgiden gemi yapın ve gözlerinizde yüzdürün yol arkadaşınızı.

                 Aristo “dostluk bir ruhun iki ayrı bedende yaşamasıdır” diyor. Yanınıza alacağınız yol arkadaşınızı önceden belirleyemediğiniz zamanlar olabilir.Lütfen aynı ruhu paylaşıyor olmaya dikkat edin .Yaşamın hareketliliğinde gelişen yandaşlılıkla, tesadüfen yolculukta, ruhunuzun renkleri karışırken yüreğinizde  yol ayrımı yaşadığınızda canınız yanabilir.

                 El değmemiş beyaz bir tuvalde yaşama devam etmeniz dileğimle sevgimle kalın.