CENNETİMİZ YOK

                        Yeryüzü cennet olmayacak. Olamayacak demek daha doğru. Arzın imar edicisi olan insan, aynı zamanda onu yıkmaya da muktedir. Ve nedense, yapmak yeteneğini kullandığı gibi yıkmak yeteneğini de kullanır. Hatta bazen , o yıkımlardan bir fayda bile umar.

                        Hayvandan ayrılan özelliklerine bunu da eklemek lazım: Yaşadığı dünyayı yaşanmaz kılma yeteneği…

                        Evet, yeryüzü cennet olmayacak. Cennetten birer köşe gibi duran , insanı rahatlatan her dünya parçası, bir o kadar cehennemleştirilecek.  Güzel bir deniz kenarımı buldunuz diyelim, son hızla tüketeceksiniz ordaki yeşili, maviyi… Betona boğacaksınız pervasızca. Ya da oraya , o doyumsuz güzelliğe gelmiş olanları rahatsız edeceksiniz.

                        Bir kültür tarifi var: Doğanın yarattıklarına karşılık insanın yarattığı her şey, diye. Marks'a ait. Doğayla yarış yani bu tarifin barındırdığı… Uyum değil, çatışkı…

                        Savaşlar da bu yüzden, çevre kirliliği de ve daha bir dolu olumsuzluk da… Dünyanın her yerinde iç ve dış savaşlar sürer gider. Ufacık çocukken dünyanın ne kadar kanayan yarası varsa, hala kanıyordur o yaralar. Filistin kelimesini duyduğumda bacak kadar çocuktum. Koca adam oldum hâlâ Filistin… Ülkemin bir yerlerinden kanla yazılmış haberler geliyorsa, işte insanın bu kıyıcı karakterindendir. Hayvanın asla yapmayacağını yapar o; öldürür ve yemez…

                        Kendi ülkesinin evlatlarını , başka ülkenin evlatlarını öldürmeye gönderir, hem de bando mızıkayla… Irak, Suriye,Libya bu yüzden kıvranıyor, nerdeyse kurulduğu günden beri. Acılı coğrafyalar yaratıyoruz, tüm imar etme yeteneğimize rağmen.

                        Yeryüzü cennet  olmayacak. Çünkü iyi yanlarımızı değil, ancak cehenneme zebani olacak yanlarımızı yeşertiyoruz; yeşertiyoruz elbirliği ile…

                        Kendi acılarımıza ağlıyoruz en çok. Kendi acımızdan, başkalarının da nasıl acı çektiğini çıkarmıyoruz; o duyguyu akletmiyoruz. Ölüm, en fazla bizden birini bulduysa kanıyoruz. Başkalarının ölülerine ağlamıyoruz ekseri…

                        Yeryüzünü cennete çevirme potansiyeline rağmen, yeryüzünü yaşanmaz kılmaya devam edecek insan. Hemcinsine de yeryüzünde yaşayan türlü canlı ve cansıza da cehenneme çevirecek dünyayı. Adalet sadece bir kelime olacak, zulümse yaşam tarzı. Güçlüler haklı görülecek, acizlerse zaten kendileri hak etmiştir…

                        Ezilmek istemiyorsan ez, diyecek ebeveynler çocuklarına. Düşmüşse acıma, bir tekme de sen at. Acıma, yoksa acınacak hale düşersin. Merhameti hep kendine yontacak insan. Yeryüzü cennete dönmeyecek…