Hepimizin yaptığı iştir film izlemek. Bu konu ahlaki bir iştir! Ekranda olanı izlemesine izliyoruz, fakat konulu filmlerin tadı oldukça başka. Çeşit çeşitler...
Sanırım aslında izlenenlerde kendimizi arıyoruz. Hani gerçek hayatta kendimizi birilerinin yerine koymakta zorluk çeksek de bazen "televizyondaki oyuncu kendisini karakterin yerine koyabiliyor" diyerek onlara eşlik edebiliyoruz.
Psikolojik bir durum bu; ama onlar oyuncu haliyle... Seyirciye doğruyu ve yanlışı yansıtmak, göstermek zorundalar. Mimik işi bu... Ve oyunculuk çok kutsal bir meslektir. Bu yüzden sinema filmlerinin, dizilerin ve tiyatro oyunlarının hakkını verelim.
Bir sahneyi çekebilmek için saatlerce, günlerce, hatta aylarca bir ekip çalışıyor. Doğru ışığı yansıtabilmek için kendi gözlerini insanlara feda eden çalışkan varlıklar çabalıyor. Bir hareketi doğru yapacağım diye bir bölümü saatlerce tekrarlayan oyuncular var.
Filmlere servetler harcanıyor, ama halk o kadar özgürdür ki düşüncesinde, bir "beğenmedim" sözcüğüyle o serveti, harcamaları yok sayabiliyor! Tabi buna diyebileceğim bir şey yok. İnsanlar "evet" kadar "hayır" cevabını kullanmakta hak sahibidirler.

Televizyona fazla bağlanmadan doğru filmin hangi gün, hangi kanalda olduğunu tecrübelerinizden anlarsınız. Çünkü çoğu insan film konusu hakkında önyargılı davranıyor. Konuların hemen hemen aynı olduğunu söylüyorlar. İşin özü, kendi izlenimlerinizden ve görüşlerinizden emin olabilmeniz.
Yoksa doğru gözlem yapamayıp bir oyuncunun yeteneğini de farkedemezsiniz film sırasında. Mantık meselesi... Film izlemek çoğu zaman kitap okumak kadar önemlidir. Kitap satırlarla bilgi vererirken, film bunu görüntüyle yapmakta. Bizim toplumumuz kitap okumadığı gibi kaliteli film de izlemiyor, izleyemiyor çünkü...
Nedenine gelince çok basit. Kitabı okumadan "ben bunu zaten biliyordum" diyerek büyük davranmaya çalışanların yanında bir de film sırasında konuşanlar var. Yani her ikisinde ilgiyi çekme çabası var. Film mi izlemeye geldik, yoksa film sırası konuşanın yorumunu dinlemeye mi? Tıpkı bir tiyatro oyunu izlerken arada konuşanlar gibi.
Oyuncuya saygı nerede? Onlar siz konuşasınız diye aylarca rol çalışmıyorlar. Ve bu bütün oyuncular için böyledir. Seyirci, konu dinlemeyi, film izlemeyi, izlerken susmayı, emeği görmeyi, algılamayı, sevgi vermeyi, saygı duymayı göstermeli/bilmeli. Hatta çeşitli izlenimleri öğrenmeye açık olmalı insanlar. Çünkü sinema sektörü ve dünyanın bütün oyuncuları buna layıktır!

Barış ve Sevgi dileklerimle,