Hiç unutamıyorum. Bafra Beşyol ve Alaçam Caddesi olarak bilinen yerde faaliyet gösteren bir manifatura, tuhafiye mağazasında işe girmiştim.

Bu ii yerinin adı ise Musaoğlu Manifatura ve tuhafiye idi. Yaşım ise daha çocuk denecek yaştaydı. Liseyi bitirene dek yılarca bu mağazada tezgahtar olarak çalıştım.

Patronlarım Niyazi Musaoğlu, kardeşi Ömer Musaoğlu, ağabeyleri Dursun Musaoğlu ve babaları Hacı Asım Musaoğlu idi. Önce Hacı Asım Musaoğlu'ndan söz edeyim.

Merhum Hacı Asım Musaoğlu amca Musaoğlu Manifatura ve Tuhafiye mağazasında bana arada bir şakalar yapardı. Ne zaman üst tereklerden mal almaya kalksam merdivenin bir ucundan tutup şakayla" aman Oktay dÜşme ha.Düşersin de merdiven kırılır "diye kendisine has şakalar yapardı. Ayrıca daha öğrenciyken; benim devamlı namaz kılmamı tavsiye ve telkinde bulunurdu. İşte o zamanlar ben namazla onun sayesinde tanıştım. Kışın o soğuğunda sobada ısıttığımız su ile Asım amca abdest alırken eline su döküp sevap kazanmaya çalıştım.

Hacı Asım amcayla daha çok hatıralarımız var. Allah rahmet eylesin. Yine dükkanda birlikte çalıştığımız Niyazi ve Ömer Musaoğlu'nun rahmetli ağabeyi Dursun Musaoğlu ile de bir çok anlarımız oldu. Ben daha öğrenci iken ve yanlarında tezgahtar olarak çalışan bir çocuk iken daha o yaşlarda basın ile iç içeydim.

Rahmetli Dursun Musaoğlu ağabeyim basın olarak o yıllarda aldığım ve muhabirliğini yaptığım HÜRYURT adlı bir gazetenin basın kartına bakıp" vay be demek sen şimdi bir gazeteci, muhabirsin " diyerek bana olan hayranlığını biraz da şaka yollu dile getirirdi. Mekanı cennet olsun onun da. İstanvul' da vefat etti.

Ömer Musaoğlu ağabeyim insana çok değer veren bir insan olarak işyerinde devam edyor çalışmaya. Ondan da önemlidestek ve yardım gördüm. Her konuda benimle yakından ilgilendi. Sağolsun.

Ve vefatını bafra haberden öğrendiğim ve derin acılara garkolduğum Niyazi Musaoğlu ağabeyimin vefatıyla içim sızladı. Çok üzüldüm. Aslında cenazesine çok gelmek isterdimancak eşim de hastalanınca eşimi Samsun'da sağlıkocağına götüreceğim için Bafra'ya gidemedim. Hatta sağolsun bu yazıyı yazrken Muratoğlu'nda çalışan kardeşim Cengiz de telefon açıp durumu bana bizzat bildirdi.

Niyazi ağabey özellikle sohbeti çok severdi. Müşterilere asla bir ticaret insanı gözüyle bakmaz; köylü müşterilerle yakından ilgilenir onların sorunlarını dinleyip elinden geldiğince yardımcı olurdu.

Derin bir Dünya görüşü vardı. Dünya görüşü ne olursa olsun; insanlara seviyeli ve yapıcı davranırdı. Dahası; okumayı severdi. Kütürlüydü. Bana her konuda destek olmuştur Ömer ağabeyim gibi.

Ben yüksek okul için Zonguldak Ereğli'ye gidince tabi ki işi bırakmak zorunda kaldım. Ayrıca benden sonra gelişen ve hızla değişen ticaret dünyasında; Niyazi Musaoğlu, oğlu Cemil ve Ömer ağabey manifatura ve tuhafiyeyi bir beyaz eşya ticartine çevirdiler.

Alah bol kazançlar versin kendilerine. bende hakları çok fazladır. Evlerine gidip öğle arasında yemek getiririrdim dükkana ve ben, rahmetli Asım amca ve bugün toprağa defnedilecek merhum Niyazi Musaoğlu ağabeyimle birlikte yerdik yemeğimizi.

Ne desem ne söylesem kifayet etmez acılarımı dile getirmeye. Allah Niyazi ağabeyime rahmet eylesin. Mekanı onun ve tüm vefat eden MUSAOĞLU Aile fertlerinin cennet olsun inşallah.

Niyazi ağabey, seni asla unutmayacağım, unutmayacağız. Enkısa zamanda kabrine sevgi ve saygı çiçekleri bırakacağım. Toprağın bol olsun. Tüm MUSAOĞLU Ailesinin başları ve başımız sağolsun.

Oktay ZERRİN