Allah’ü Tealâ İbrahim Aleyhisselâm’a Azığını tedarik et ve yeryüzünü dolaş, acayip şeyler göreceksin.” Vahyi üzerine, İbrahim (A.S.) azığını aldı ve yeryüzünde yürümeye başladı. Gide gide, yolu bir deniz kenarında son buldu.

 Sahil’e vardığında, bir çobanın koyun otlattığını görür ona ; -Ey çocuk, yanında su veyahut süt var mıdır? Diye sorar. Çoban-Evet vardır, der. İbrahim Aleyhisselam – Bana bir yudum su ver, der. Çoban elindeki deynegi olduğu halde yürür, yakınında olan bir kaya ya varır. Ve dönerek-Ey sahra, sana İbrahim Halilüllah için söylüyorum, benim için bir su pınarı fışkırtmaz mısın? der ve asasını kayaya vurur. Kaya Allah’ın kudreti ile yarılır ve su fışkırır. Oradan kabı ile su alıp, İbrahim Aleyhisselâm’a getirir. İbrahim (a.s.) suyu içer ve çobana hayret içinde bakıp kalır.

 Çoban ona,- Buna şaştın mı? Diye sorar. İbrahim Aleyhisselâm ,-Nasıl şaşmayayım ki, bunun gibisini hiç görmedim, der. Çoban; - Bana ulaştı ki, Allah’ü Teâlâ peygamberlerden birini kendisine dost edindi. Ben Allah’ü Tealâ dan o peygamberin hakkı için ne istedi isem verdi, der.

İbrahim (A.S.)Ey delikanlı, ben işte Allah’ın dost edindiği o peygamberim. Der. Delikanlı ; -Sen o Allah’ın dostu musun diye sorar. İbrahim Aleyhisselâm ; -Evet diye cevap verir. Bunun üzerine delikanlı şiddetli bir sesle, Allah diye bağırarak, olduğu yerde vefat eder. Sonra gökten bir ışık direği uzanarak delikanlıyı kaplar. İbrahim (A.S.) gök’mü onu yukarı kaldırdı, yoksa yer mi onu yuttu, bilemez.

Sonra yürür. Bir dağın başına çıkar. Bir de bakar ki, dağın başında kayadan oyulmuş küçük iki kapılı bir ev görür. İçeri girer. Kayadan oyulmuş karyola şekli verilmiş yer üzerinde ipeklerle döşenmiş ve yetmiş ipekli örtü içinde bir ölü olduğunu görür. Baş tarafında  “Ben Şeddad bin Ad’ım, Bin sene yaşadım, bin orduyu hezimete uğrattım. Bin kızla evlendim, bin erkek oğlum dünyaya geldi, direk gibi uzun İrem kavmini meydana getirdim. Ölümüm geldiğinde, en iyi ipekli elbiselerimi giydim. Yeryüzünün bütün hekimlerini memleketimde topladım. Onlar ölümü benden uzaklaştırmaya kadir olamadılar. Bana bakan, dünyaya aldanmasın. Ey insanlar, ölümü kendinize kolaylaştırın. Çünkü siz benim malik olduğumdan fazlasına malik değilsiniz. Benden daha çok yaşayamazsınız, Benim topladığımdan daha çok toplayamazsınız. Benim rızıklandığım eşlerden ve çocuklarımdan daha çok sizlere verilmez. Uyanın dünya şüphesiz aldatıcıdır. Ehliyle oyalayıcıdır” diye yazılmış olan taş üzerinde bir levha görür. Sonra İbrahim Aleyhisselâm o yerden dışarı çıkar.

Allah’ü Tealâ İbrahim Aleyhisselâm’a ,”Nasıl gördün ?” diye vahye der. İbrahim Aleyhisselâm; -Ey Allah’ım, acayip işler gördüm, der. Allah’ü Tealâ: - Ey İbrahim geriye dön. Çünkü benim acayip mahlûkatım gayet çoktur, onların hepsini görmeye gücün yetmez, buyurur.