Evvel zaman içinde,kalbur saman içinde,bir
memleketin birinde,Halil ile İbrahim adlarında iki
köylü kardeş varmış.
             İkisinin de huyu suyu birbirine benzermiş.
Ağızları var,dilleri yokmuş.Dedikodu nedir bilmezler,
herkesle güzel geçinmeye bakarlarmış.
             Halil çoktan evlenmiş,çoluk çocuğa karışmış.
İbrahim henüz kısmeti çıkıp da bir yuva kuramamış.
             İki kardeşin ortak bir tarlaları varmış.Eker,
biçer,ürün zamanı gelince tarladan ne çıkarsa arala-
rında eşit olarak bölüşürlermiş.
             Bir yaz yine harman yapmışlar.Döven dön-
dermişler.Daneyi saptan samandan ayırmışlar.İş
kalmış mı çuvallayıp ambara taşımaya?...
             O zaman Halil:
             -İbrahim kardeşim,demiş.Ben gidip ambar-
dan çuvalları getireyim.Sen de harmanı bekle.Buğday-
ları kazdan,tavuktan koru.
             İbrahim:
             -Olur ağabey,demiş.
            Halil çuval getirmeye gitmiş.İbrahim düşünmüş.
''Ağabeyim evli.Karısı çocukları var.Evine daha çok buğday
gerekli.Bana düşen paydan birkaç ölçek buğday katayım
payına...''Diyerek payından birkaç ölçek katmış payına.
             Az sonra İbrahim dönmüş:
            -Haydi İbrahim!Önce senin çuvalı dolduralım da
taşı ambarına.Harmanı ben beklerim.
            İbrahim:
            -Olur demiş.
            Birlikte çuvalı doldurmuşlar.İbrahim çuvalı sırtlayıp
götürmüş.İbrahim gidince Halil düşünmüş bu kez.''Ben
evlenip yuvamı kurdum.Kardeşim evli değil.Başlık parası
biriktirmesi gerekli.Bana düşen paydan birkaç ölçek buğday
katayım payına...''
            Böyle diyerek payından birkaç ölçek katmış payına.
            İki kardeş birbirlerinden habersiz böylece yardımla-
şırken olağan üstü bir şey olmuş.Hızır Baba derler,yerde
gökte gezinen ulu bir kişi varmış.Görevi de dünyada huyu
suyu güzel olanları ödüllendirmekmiş.
            Hızır Baba bu iki kardeşi de ödüllendirmeyi unut-
mamış.Ekip biçtikleri tarlaya bereket yağdırmış.O günden
sonra Halil ile İbrahim'in harmanında öyle bolluk,öyle
bolluk olmuş ki.Ambara taşı taşı buğdaylar bitmiyormuş.
Bu bolluğa iki kardeş de şaşırmış,gören duyan komşularda...
            O günden beri bolluk denilince usa Halil ile İbrahim
gelirmiş.Halk arasında Halil İbrahim bolluğu denmeye başlanmış.
            Bu kez gökten kocaman üç çörek düşşün.Biri bu masalı
dizip donatana.Biri okuyup dinleyene.Biri de huyu suyu güzel
olana.
            Sofranızda Halil İbrahim bolluğu hiç eksik olmasın....