İki yolcu, binlerce hüzün

Hekimler, kanser olduğunu söylediler

Uzun bir süredir tedavi görüyordu

Diğeri, yine bir teşkilat çalışması sırasında Anadolu yollarında kaza geçirdi

Bir saat, bir günBir gün, bir ay gibiydi, hasta yataklarında

Dostlarından ayrı kalışı ise yıllar kadar uzun

Direndiler

Anadolu"nun sisler içindeki Mücadele dağının sarp ve patika yollarında düşe-kalka ilerlemeyi de

Zirveyi hedefleyerek, özleyenlere sabahları götürmenin hazzını da iyi bilirlerdi

İyi bilirlerdi, omuzlarına yüklenen sorumluluğun çetinliğini, ağırlığını, değerini de

Bir adının da zafer olduğunu direnmenin

Direndiler

Ruhlarını sallayan, Bir mumun ardında bekleyen rüzgara karşı direndiler

Gözlerindeki çoğalan umut, çoktan gözlerini hüzne yatırmış dostlarının da umudu oluyordu zaman zaman

Biri genel başkanı, diğeri genel sekreteri olarak sendikalarının dünden bugüne tarihi süreçlerinin birinci elden tanıklarıydılar

Adeta ellerine doğan sendikalarını çalışma arkadaşları, teşkilatları, üye ve gönüllüleriyle nazlı bir bebek gibi büyütmüşlerdi

Biri Anadolu"nun en ücra köşesinden yükselen ezan seslerini, diğeri çilekeş yerel yönetimler çalışanlarının seslerini Ankara"da, Ankara"dan dünyaya duyurmak için çalıştı gündüz gece

Tebessümler, gül yüzlerinde yeşermeyi

Güller, ellerinde tebessüm etmeyi beklerken yeniden

Heyhat;

Ol deyince Olan Dur deyince Duran Emrin uygulayıcısı, ebedi sona doğru akan ilahi saat durdu

Gök titredi

Yer sallandı

Tamamdı vakit

Kuşanarak ölümü

Yolculuk vaktiydi zaman

***

Düşürmeyen düşündüren fıkralar toplayıp renk renk, gönüllerle paylaşmayı severdi, Diyanet-Sen Genel Başkanı Ahmet Yıldız

Hal hatır sorar, Uğrayın, bizi unutmayın derdi, her karşılaşmamızda

Alçakgönüllü, kadirşinas, naif ve nüktedandı

Sevilir, sayılırdı

İyiydiİyi bilirdim

Keresteci, şiiri sever, gönülden dinlerdi

Genel Sekreter olarak görev yaptığı Bem-Bir-Sen"de birlikte çalışmıştık İbrahim Keresteci ile, üç koca yıl

Eğitim seminerleri, teşkilat çalışmaları derken çok defa birlikte yolculuk yaptık

Dertlenip söylendiğimde;

Sabrun cemil derdi, Sabrun cemil

Bir dosttu..Bir ağabey.. Ailenizden biri kadar yakındı

Alçakgönüllü, kadirşinas, naif ve nüktedandı

Sevilir, sayılırdı

İyiydiİyi bilirdim

İl dışına çıkmadan bir gün önce Memur-Sen genel merkezinde, masamda çalışırken geldiğini hissetmemiştim, usulca yaklaşmış Kolay gelsin Hamitçiğim diyerek alnımdan öpmüştü, Çorum"da yattığı hastanede telefonla konuştuk son kez de, sesi iyi geliyordu sevinmiştim

Gittiler

Önce Ahmet Yıldız

Ardından da İbrahim Keresteci

İyi bilirdik sesleri ve dualar arasında, Cami avlularından gökyüzüne havalanan beyaz güvercinler gibi kanat çırparak ötelere, gittiler

/Gideriz nur yolu izde gideriz,/Taş bağırda, sular dizde gideriz,/Bir gün akşam olur, biz de gideriz,/Kalır dudaklarda şarkımız bizim.../

Diyerek ve Fethettikleri gönüllerde, binlerce hüzün bırakarak

Yolları açık, mekânları cennet olsun