İnsan hakları; “Tüm insanların hiçbir ayrım gözetmeksizin yalnızca insan olarak doğmalarından kaynaklanan eşit, özgür ve onurlu yaşamasını sağlayan haklardır. Herkes, cinsiyet, ırk, renk, din, dil, yaş, tabiiyet, düşünce farkı ulusal veya toplumsal köken, zenginlik gibi fark olmaksızın hukuk karşısında eşittir.
Özgür bir şekilde düşüncelerini açıklamak, istediği yere gitmek, yerleşmek, diğer insanlarla ve makamlarıyla olan ilişkilerinde insanca ve hakça muamele görmek, insanların günlük yaşamında farkına varmadan yararlandığı haklarından bazılarıdır.
Can ve mal güvenliği, din ve vicdan özgürlüğü, düşünce ve ifade özgürlüğü, siyasi haklar gibi geleneksel hak ve özgürlükler, birinci kuşak çalışma hakkı, adil ve eşit ücret.

İnsan haysiyetine yaraşır bir yaşam düzeyine kavuşma hakkı ve sağlık hizmetlerinden yararlanma hakkı gibi bir takım ekonomik ve sosyal haklar da ikinci kuşak haklar olarak adlandırılmaktadır.”
İnsan hakları evrensel beyannamesi Madde:23

1-Her şahsın çalışmaya, işini serbestçe seçmeye, adil ve elverişli çalışma şartlarına ve issizlikten korunmaya hakkı vardır.

2-Herkesin hiçbir fark gözetilmeksizin eşit iş karşılığında eşit ücrete hakkı vardır.

3-Çalışan her kimsenin kendisine ve ailesine insanlık haysiyetine uygun bir yaşayış sağlayan ve gerekirse her türlü sosyal koruma vasıtalarıyla da tamamlanan adil ve elverişli bir ücrete hakkı vardır.

4-herkesin menfaatlerinin korunması için sendikalar kurmaya ve bunlara katılmaya hakkı vardır.

Ülke insanı olarak bizler, yaşama alanlarında olduğu gibi 23. Madde de belirtilen haklardan ne kadar yararlanıyoruz? Kamu kurum ve kuruluşlarında, aynı yer ve şartta çalıştırılan personeller arasında ki ücret farklılığı, ne zaman eşitlenecek?

Bu gün tek başına iktidarda olan AKP ( Adalet ve Kalkınma Partisi) 2002 yılından beri yönetimde olmasına rağmen, parti adının açılımına uygun; hak, hukuk ve adalet içinde, adil bir yönetimi neden yakalayamıyoruz?

İnsan yaşamına ve onuruna yaraşır bir asgari ücret neden belirlenemiyor? Eğitimde, ekonomide ve sosyal yaşamda, işsizliğe yoksulluğa ve yolsuzluğa karşı mücadele de niçin başarı sağlanamıyor?

Yaşam standartlarının altında kalan asgari ücretin dahi altında, çoğu da kayıt dışı çalışmak zorunda bırakılarak ezilen gençlerimiz, evlenmenin ve bir yuva kurmanın hayalinden bile korkarken, işsizliğin çığ gibi büyüyerek ülke ve geleceğimiz için bir tehdit oluşturduğu, ne zaman fark edilecek?

İlimiz samsun"da sosyal bir yara halini alan ve acil çözümler bekleyen bu sorunlar, iş gücü ve insan göçünü hızlandırmış, sosyal patlamaya doğru hızla yol alırken, ülkemizi idare edenlerin hiç vakit kaybetme lüks ve haklarının olmadığı kanaatindeyim.

İnsanca yaşamak dileklerimle…