Yazmıştım ya, yazacak bir konu aradığımda bizim camiye – DSİ camii – gidiyorum. Hani bazı yazılarımda adından bahsettiğim, sesi güzel ve anlatımı dinlenen Mehmet Hoca"nın anlattıklarından çok güzel şeyler çıkarılabilir. Anlattığı her şey başlı başına işlenebilecek konulardır. Ama bu sefer yazacaklarım, anlattıkları değil, yaptıkları.

İşini sevmek..! İnsan yaptığı işi severse başarılı olur. Zaten atalarımızda bunu gördüğü için “Köpek zorla ava gitmez.” demişler yaa! Ama bu ülkede ne hikmetse, zorla av yaptıracağız diye bir uğraşımız var. Örnek mi; Anne ve baba bir araya gelir, oğlumuz kızımız şunu okumalı derde, çocuk ne okumak ister diye, soran olmaz. Hep şartlanmışız, şu meslekte para var diye. Tüm çocukların, tüm çocuklarımızın o meslek mensubu olmasını istiyoruz. Sonra da ne mi oluyor? Meslek enflasyonu doğuyor. Böyle olunca da, bir dalda birikmiş bir çok eleman varken, bazı iş kolları çalıştıracak kalifiye eleman bulamıyor.

İşini sevmek..! İşte bizim Mehmet Hoca da işini seviyor. Sevdiğinden de çok başarılı. Gelin bakın camimize, tertemiz ve pırıl pırıl. Şu an ramazana yetişsin diye hummalı bir çalışma var. Çünkü tadilat devam ediyor. Mehmet Hoca, her nokta ile ayrı ayrı ilgilenip, uğraş veriyor. Mecbur olmamasına rağmen, mesaisi dışında da tüm gün camide. Çünkü işini seviyor.

İşini sevmek...! Benim ayrıca bir gözlemim var. Belki bana göre doğru, size yanlış gelebilir.

Yazayım, kararı siz verin. Avrupa görmüş ve Avrupa da çalışan insanlarımız anlatırlar ya; iş disiplinini ve düzgün iş yapmayı. Ben bunu şu nedenle bağlıyorum. Kalkınmış ülkelerde insanların iş bulma zorluğu yok. Bu sebepten dolayı da, isteyen ve istediği işi yapmayı tercih ediyor. Yani işini seviyor. İşini seven de canı gönülden işine sarılıp çalışıyor ve başarı geliyor. Ama bizde nasıl? Aman bir işe gireyim de ne olursa olsun mantığıyla işe girenden ne beklersiniz ki. Değil başarı, kendine düşen işi bile yapmıyor.

Ülkemiz; Ne olursa olsun bir OKUL ve ne iş olursa olsun bir İŞ mantığıyla, gönülsüzler ordusuna dönmüş. Tüm bunları üst üste koyduğumuzda, değil başarı, vasat bir duruma ile şükretmek lazım. İşimizi sevelim ve çalışalım.

Her şey gönlünce olsun.