“Mum” yakmaya benzemez!...

Gördük!...

Ben yaparım, olur!...

Ben atarım, vurur!...

“Ali"yi kırar, başını da keserim” dedin mi?…

Tetikte ol!...

Birileri çıkar, bir avuç kınayı eline verir!...

Sen de artık kınayı, “eline” mi yakarsın yoksa “diline” mi orası sana kalmış!...

*

Bunda “şaşılacak” bir şey yok…

Her şey normal seyrinde aslında…

Yeter ki siz, “eşyanın tabiatına ters” davranmayın…

“Sınırları” zorlamayın, yeter ki…

Ve asla unutmayın:

Hizmet, esnafı “rahatlatır”…

Vatandaşa “huzur” verir…

Kenti “gülümsetir”…

Peki, aksi olursa;

Ardından “kına” gelir!...

*

Başkan, “yol” açar…

Halka, “kucak” açar…

Etrafına “ışık” saçar…

Peki, aksi olursa;

Ardından “kına” gelir!...

*

Hizmetin “büyüğü”, “küçüğü” olmaz…

Olursa, “hizmet adamının” olur!...

Şehrini “sever”, halkını “korur”!...

Peki, aksi olursa;

Ardından “kına” gelir!...

*

Başkan olan, halkını “üzmez”…

Hizmet yapıyorum diye “ezmez”…

Kendini “adam” edeni “sokağa dökmez”…

Peki, aksi olursa;

Ardından “kına” gelir!...

*

Hizmet; “taşlatılmaz” alkışlatılır…

Gözden “düşürülmez” çıkartılır…

“Yüz sirke satmaz”, “dil zehir” olmaz!…

Peki, aksi olursa;

Ardından “kına” gelir!...

*

Yani “kına yakmak…”

Mum yakmaya benzemez!...

Gördük!...

Ben yaparım, olur!...

Ben atarım, vurur!...

“Ali"yi kırar, başını da keserim” dedin mi?…

Tetikte ol!...

Birileri çıkar, eline bir avuç kına verir!...

Sen de artık kınayı, “nerene” yakarsın bilemeyiz!...