Son günlerde ortaya çıkan sapıklıklar insanın kanını dondurur derecede. Haber programını izlemek ruhumu bozuyor ama işim yazma olunca ve ruhumu yaralasa da bu insanların moralimi bozmasına izin vermiyorum diyemiyorum çünkü sinir oluyorum gıcık oluyorum yuh çekiyorum.

Baktın mı adam sanırsın, zaten hep ondan insanoğlu aldanmıyor mu?   Makam mevki sahibi, insanı insan yapmaya yetiyor mu? Bence hayır! Adam adamdır statüsü onun adam olduğunun bir göstergesi değildir.

Ama bu mevki ve statü olayında bir genelleme yapıyor değilim sadece bulundukları konumu iğrenç emelleri uğruna kullananlara sözüm…
 
Hep çocuk kalmayı çok isterdim. Küçükken büyük görünmek için çaba harcamamam gerekmiyormuş büyüdükçe dünyanın güzelleşeceği hayalleri ise sadece adı hayal ya! Hayalden öteye gidememişim kim bilir kaç çocuk daha hayallerini süslüyor büyümekle.  İnsan büyüdükçe dünya küçülüyor kocaman insanların küçücük hayalleri var.

"TÜRKÜM DOĞRUYUM ÇALIŞKANIM" bu dizeleri söyleyerek büyüdük. Türklüğümüzle, çalışkanlığımızla övündük ama doğru olmayı beceremiyor bazıları.

Ve "BİR DÜNYA BIRAKIN BİZ ÇOCUKLARA ISLANMIŞ OLMASIN GÖZYAŞLARIYLA"  Maskeli dünyalıların birçoğu yaşamları kirletirken diğerleri temizlemeye, doğruyu, eğriyi savunmaya çalışıyor.

Dünün amcaları bugünün dedeleri çapkınlığı adamlık erkeklik sanarak çocukların üzerine kuruyor iğrenç hayallerini.
          
Çekirge bir sıçrar iki sıçrar üçüncüde çantada keklik. "AVA GİDEN AVLANIR."
  
Bildiklerimiz kadar bilmediklerimiz, bildiklerimiz gün ışığında, saklanılanlar gecenin karanlığında.

Saygı, itibar sahibi şahısların iğrenç saplantıları, hangi güç saklı tutuyor bunları. Kimi kime emanet edeceğiz? Ne saklıyor bu maskeli dünyalılar!..