Milletvekili Aday Adayları..![4]

        Bu haftaki yazımı,milletvekili aday adaylarına değil de biraz duygusala bağlayayım.Ağlamak yok(!).AK PARTİ’nin milletvekili aday adayları,il başkanlığı binasında, müracaatlarını basın kanalıyla duyurmak ve yasal süreçte müracaatlarını yapabilmek içinde sıraya girmişlerdi.Basın toplantısı biten aday adayları,eş dostla ve tanıdıklarla sohbetlere başlamıştı.Bir müddet sonra etrafımıza baktığımızda,oda ne?Beraber geldiklerimiz ortada yoktu.Sonunda,kendimizi kapının önüne bırakılan kedi yavrusu gibi hissetmiştik.Kızgınlık mı,şaşkınlık mı,duygusallık mı?Neyle nitelerseniz niteleyin, sonuçta bu duygular içinde kapı önüne bulduk kendimizi.Eeee..!Bu duygular içinde beklerken de kapı önünden geçen dostlarla yürümeye başladık.Onlarla yürümemiz kimsenin gözüne battımı bilmem ama yürüdüklerimizin kimseden bir korkuları da yoktu,çekingeleri de.Varsa bile ‘’Bizle yürümeyin,siz anlarsınız’’imasında bulunacak harekette yapmadılar,manidarda konuşmadılar.Ayrıca,konuşma ve hareketleriyle de artık sizde anlayın demediler.

       Haaa..! Unutmayalım ki insan sevdiğine ve saydığına gönül koyar.Çünkü üzerine titrediğiniz insanları,gönlünüzde koyacak yer bulamazken,onların gönüllerinde yerinizin olmadığını anlamakta,sizi çok ama çok kırar ve üzer..!’’Kırık gönülle dolaşmak,cam parçaları üzerinde yürümeye  benzer.Sürekli canınız yanar’’buda benden gelsin.Anlayana..!

       Milletvekili aday adaylarını tanıtırken;Tabiî ki tanıdığım,iyi ve kötü  yönlerini bildiğim şahsiyetleri anlatacaktım.Hakkında bilgi sahibi olduğum insanları köşeme taşıyacaktım.Doğru olanda bu değilmiydi?

        Çalışmalarına davet edildiğim Prof.Dr.Hakan ALTINTAŞ hocamla çalıştım,toplantılarına katıldım.Gördüğüm ve tanıdığım yönleriyle de kaleme alıp köşeme taşıdım.İyide yapmışım.Samsun’un hocamı tanıması lazımdı.

        Mimar Özlem MARAŞ hanımlada, yazdığım gibi siyaset arenasında tanıştık.İyikide tanımışım.Kötümü oldu?Bir yeğen daha  kazandım.Yeğenim yaşındaki Özlem hanımın;Yeğenlerim gibi bana sevecen,candan ve saygılı  davranışlarınıda unutabilirmiydim.Bu ölçü;İnsanlara ne kadar candan ve saygılı yaklaştığının,davrandığının bir ifadesi değilmiydi.Gönlü güzel,bakışı güzel ve başarılı bir insanı köşeme taşıyarak,insanlara tanıtmaktan da daha güzel ne olabilirdiki.Özlem hanımı,yeri geldikçe köşeme taşımaya,köşemden de anlatmaya devam edeceğim.Mimar Özlem MARAŞ hanımda,bunu fazlasıyla hak ediyor.

         Şimdi soruyorum;Sizinle omuz omuza yürüyen mi yoksa sizin yanınızdan uzaklaşan mı.Kim sizi seviyor?Bilemiyorum ki..!Okurlar,siz karar verin..!

        Uzun zamandır hobi olarak yazıyorum.Yazmak ve çizmek benim en sevdiğim şey.Eşimin dediği gibi.Bana kalem ve defter ver,başka bir şey vermesende olur.Kare kalem resim yaparım,şekiller çizerim,hikaye ve şiir yazarım.Kalem ve defterimle,yaşarda yaşarım.

       Yıllar önce Türkiye gazetesinin’’Yazarımız olurmusunuz’’a müracaatla aldığım kimlik kartıyla başlayan heves;Samsun haber,Tılsım,Cosmos dergi,Borsan haber,Mesleki Federasyonun dergisi ve doğumunda yer aldığım DENGE gazetesi ile devam ediyor.Yazmayada devam.

        Zaman zaman yazdıklarıma övgüde alıyorum,tenkitte.Hep övgü yada hep tenkit alsaydım problem vardı.İnsanların tek yönlü takdir veya tenkit alması psikolojisini bozar.Çünkü hep övgü sizi olmadığınız yere çıkarır, kendinizi bir şey zannetmenize neden olur,komplekse sokar ve ruhsal dengesizliklere neden olur.Devamlı tenkitte,bir işe yaramadığınız hissine kapılmanıza neden olur ve sürekli kendinize,başarısızmıyım diye sorar duruma gelirsiniz.Doğru olanda;Övgü ve tenkitin birbiri arasındaki çekişmesi ve ortaya çıkan birbirine karşı oranıdır.Başarınız bu oranla ölçülür.

         Köşe yazılarımın altına lehte ve aleyhte yorumlar yazılıyor.Ama okuyucu tarafından yapılan yorumları,heyecanla beklediğimide inkar edemem.Her türlü yorumu şevkle okurum.Yapılan bu yorumlar,yazının incisidir.

        Her şey gönlünüzce olsun.

        SEVGİLERİMLE.  BAŞKAN’dan/Nihat KAHVECİOĞLU