Başkanım; Öncelikle bu yazacaklarımı tüm kimliklerinden arınmış, sade ve sadece bir Samsunspor taraftarının yazdıkları olarak kabul etmenizi temenni ederim. Sizi anlıyorum. Samsunsporum"a yardım etmeye çalıştığınız bir dönemin hemen ardından yaşadıklarınızın sizi bu noktaya getirmesini anlıyorum, anlamaya çalışıyorum hiç değilse. Ama bu yaşananların bedelini ben ve benim gibi binlerce Samsunspor taraftarına mal etmenizi bir türlü anlayamıyorum, anlamlandıramıyorum.
İmrenilecek bir sıfatınız var, Samsun Büyükşehir Belediye Başkanı. Ben ise, Samsun dışında yaşayan bir Samsunlu ve Samsunsporluyum. Her zaman övündüm Samsunluluğumla. Ne açık söylediğim "e" lerden ne her cümlenin sonunda nokta niyetine kullandığım "daa"lardan gocunurum, gurur duyarım aksine. Ama en çok neyden gurur duyarım biliyor musunuz? Hangi takımlısın sorusuna verdiğim cevaptan tabii ki. Hangi şehirden olursa olsun cevabı alan imrenerek bakardı bana, 3-5 sene öncesine kadar ama. Peki ya şimdi? O imrenerek bakan gözler, acıyarak bakmaya başladı Başkanım, reva mı bu?
Beni yakın tanıyanlar bilir, kuşağımın sorunu apolitiklik beni de almıştır pençesine. Bilmem hangi parti nedir, kimdir, ne yapar. Hele logolarından, bayraklarından hiç anlamam. Tek tanıdığım şaha kalkan bir ata binmiş olan Atatürk tasviridir, altında 1965 yazar. Bilirim ki sizin için de anlamı her şeyden büyüktür bu armanın, Atatürk"ün. Peki Başkanım, üstünde Atatürk"ümüzün resmi olan bu armanın bu kadar küçük düşürülmesi, gururunun ayaklar altına alınması hiç incitmez mi sizi? Başka belediyelerin başkanları "Samsunu Yendik" dediklerinde hiç mi üzülmezsiniz Samsun şehrinin en yetkilisi olarak?
Katıldığınız son kongremizde, " Çok çile çektik, kan kustuk kızılcık şerbeti içtik" demiştiniz. Sizi en iyi bizler anlarız sanırım. Çünkü biz de aynı konu hakkında geçmiş zaman eki kullanmayı o kadar istiyoruz ki. Bizde artık kusacak kan bile kalmadı, çünkü hala kan ağlamaya devam ediyoruz Başkanım. Nasıl ki tırnak etsiz var olamazsa, Belediyesinin desteğinden mahrum kalan bir kulüp de ayakta kalamıyor ve bu durum hayallerimizi bile törpülüyor. Benim en büyük hayalim, aynı babamın beni yetiştirdiği gibi koyu Samsunsporlu bir evlat yetiştirmekti. Ama artık bir çocuğum olduğunda Samsunspor diye bir kulübün var olup olamayacağından emin değilim maalesef. Bunun beni nasıl bir üzüntüye boğduğunu yalnızca benimle aynı şeyleri hisseden birkaç bin kişi anlar. Sizden anlamanızı değil, sadece inanmanızı rica edebilirim.
Şehrimiz için çalışmalarınızı takdirle karşılıyorum. Denizin şehirle bütünleşmesi, parklar, alışveriş merkezleri derken en son tramvay geliyor Samsunumuz"a. Ama Başkanım hangi deniz verir Büyük Samsunspor"u 19 Mayıs Stadında izlemenin keyfini, hangi park mutlu eder Samsunsporum maç kazandığında mutlu ettiği kadar, hangi alışveriş merkezinden satın alınır şampiyonluk ve hangi tramvayın yolu Süper Lig"den geçer?
Başkanım, sanırım Belediye Başkanı olarak son döneminiz. Bulunduğumuz mevkilerde hiçbir zaman sonsuza dek kalamıyoruz malumunuz. Gün gelip koltuğunuzdan ayrıldığınızda nasıl hatırlandığınız bakidir, geriye kalan her şey toz olur, uçar gider. Sizden ricam, Samsunspor"u kaderine mahkum eden Başkan olarak hatırlanmamanız. Henüz hiçbir şey için geç kalmış değiliz, ne siz ne biz. Bizden küçük şehirlerin, belediyelerin başkanları nasıl var güçleriyle sahip çıkıyorlarsa takımlarına halklarıyla sırt sırta verip, bizim de aynısını yapmamamız için tek bir neden gösterebilir misiniz? Bu dargınlığı ebediyete kadar sürdürmenin kime ne faydası var Başkanım?
Sizden bir vatandaşınız olarak, bir taraftar olarak, bir Samsunlu olarak ve en önemli gördüğüm ve üst kimlik olarak addettiğim, bir Samsunsporlu olarak rica ediyorum naçizane, eğer beni kaale alırsanız;
Lütfen bu takımı eski günlerine döndürme yolunda ön ayak olunuz, sahip olduğunuz kudreti bu yolda harcamaktan yüksünmeyiniz. Göreceksiniz ki bunun size bir zararı dokunmayacağı gibi, çokça faydası olacaktır. Hiç değilse bir taraftarın her gün hayır duasını alacağınızı kendi adıma garanti ederim.Saygılarımla…