Lise yıllarından beri düzenli yazılar yazarım. Uzun süredir de hiç ara vermeksizin gazetelerde ve İnternet sitelerinde haftada iki veya üç kez olmak üzere yazılar yazıyorum. Yazı yazabilmek bir birikim ister. Bir alt yapı gerektirir. Yazı ahlakınız ve inceliğiniz olması gerekir. İlkokul 5. sınıf düzeyinde yazı yazanlar da var elbette. Bendenizin yazı üslubu takdir edilen bir üsluptur. Bu yazımda yazılarımı takdir edenlerin yorumlarını aktaracağım sizlere.

   Bir köşe yazısına yorum yapmak çok zor bir iştir. Adam yazınızı çok beğenir. Ancak yorum yazmaya erinir. Beğenmeyenler, eleştirenler de pek yorum yazmazlar. Sağda solda ileri geri konuşup akıllarınca sizi eleştirirler. Yorum yazsalar da adlarını yazma cesaretini gösteremezler.

   Ben, değişik alanlarda SAYDER (Samsun Yazarlar Derneği) Yönetim Kurulu adına yazılar yazıyorum. Eğitimden kültüre kadar pek çok sosyal konuyu işliyorum yazılarımda. Bir okuldaki güzel bir çalışmayı köşemde paylaşarak öğretmenlerime takdirlerimi gönderdiğim çok olmuştur. Topluma örnek olabilecek nitelikte bulduğum insanları BİRİNCİ PERDEDEN yazılarımın konusu ettim. Güzel örnekler çoğalsın diye yaptım bu çalışmaları. Çalışmalarımın boşa gitmediğini, beni hiç tanımayanlardan gelen iletilerden anladım. Zaman zaman da yazdığım yazılardan ötürü ödüller aldım. Bu da beni doğru yolda ilerlediğim konusunda cesaretlendirdi.

   Şimdi yorumlara geçmek istiyorum. Bu yorumlar mail adresime gelmiştir. İlk defa siz değerli okurlarımla paylaşmak istiyorum.

GÜLBERK ALTUNALAN (11.12.2007)

   Değerli Hocam; tebrik ediyor ve başarılarınızın devamını canı gönülden istiyorum. Rabbim daha güzel haberlerinizi duymayı nasip eder inşaallah. Kim bilir belki bir şiir kitabı, roman veya başka bir şey. Tanıdığımız , bildiğimiz ve değer verdiğimiz birisini, daha doğrusu o kişinin kelimelerini bir yerlerde görmek güzel bir duygu. Kaybettiğimiz bir şeyi bulmak gibi...
   Hocam ziyaretinize gelmeyi inanın çok isterdim. Lakin bu, şimdilik pek mümkün değil. Belki ocak ayında. Şu ara iş yoğunluğundan tebessüme bile hasret kalmak üzereyiz. Ah hayalimdeki meslek ve olduğum yer. Edebiyat öğretmenliği, istediğim tek meslekti. Belki de bu yüzden hep sevmişimdir Türkçe ve Edebiyat öğretmenlerimi. Şimdi Adliye personeliyim, nasip burasıymış diyorum, şükrederek.
   Başarınızı benimle de paylaştığınız için teşekkür ediyorum. Allah'a emanet olunuz. (Ödül aldığım bir yazımdan sonra)

İSA SEMİZOĞLU (14.01.2008)

   Selamlar ederim hocam. Öncelikle şaşkınlığımı gidermek istiyorum. Siz cuma günü dönme
konusunda inşaallah şaka yapmıyorsunuzdur değil mi? Lütfen hocam. İkinci bir darbeyi
kaldıramayız. O hâlde cuma günü görüşmek dileğiyle. Allah'ın rahmeti ve bereketi üzerinize olsun. (Okuldan ayrılışımın üzerine)

İSMET KÖKSAL (31.12.207)

   Bacanak yazınızı okudum. Tebrik ediyor, başarılar diliyorum. 2007 yılı bitti. Kısa bir zaman sonra 2008 yılına Allah kısmet ederse gireceğiz. Koskoca bir yıl. 12 ay, 52 hafta, 365 gün. Şu an bacanağın 55 yaşına ayak basıyor. Kolay değil. İyi günler.
   Nasıl geçti? Mevlam hayırlı ömürler versin. Kurban Bayram'ında dedemi ziyarete gittim. 100 yaşından fazla...Sordum. Dede bu ömrünü nerede geçirdin? Torun ben de anlamadım, dedi. Bacanak bu soruya sen nasıl cevap verirdin? Zaman hızla akıp gidiyor. Nefsin arzularına yetişmek mümkün değil. Önemli olan geçen zamandan ders almak. Belki de bizler için 2007'nin en önemli olayı bacanaklar birliğinin kurulması. 2008 yılının yüce milletimize, İslam Âlemine ve herkese başarı, mutluluk, esenlikler getirmesini Allah'tan diler, başta sayın başkanımız Ali Sarı olmak üzere, Erol Alptekin'e, Cemil Mırık'a ve size sağlıklı uzun ömürler diler, miniklerin gözlerinden öperim. (Yeni yıl yazısı üzerine)

AHMET İSPİRLİ (15.02.2008)

   Babam ile alakalı yazınızı okudum...Ellerinize sağlık, teşekkürler. (Eski İl Millî Müdürümüz Nevzat İspirli hakkında yazdığım bir köşe yazısı hakkında hiç tanımadığım oğlu tarafından yazılan olumlu sözler.)

   Bugün bu kadarla yetinmek istiyorum. Zaman zaman bu tür yorumlarla karşınıza çıkmak isterim. Güzel örnekler sunmak isterim. Herkes takozcu değil bu dünyada elbette. Herkes kıskanç değil elbette. Kendi eksiklerini başkalarında aramayan insanlarımız da vardır. Onlara buradan tebriklerimi sunuyorum. Tebrikler. Hoşça kalın…