Tombalacı, yaşlı bir çiftçiden 500 liraya eşek satın alır.

Anlaşmaya göre çiftçi eşeği sabah verecektir.

Sabah olur.

Ama eşek ölmüştür.

Yaşlı çiftçi Tombalacı’ya;

“Tombalacı eşek dün gece öldü, paranı da yedim” der.

Tombalacı, çiftçiye;

“Ben eşeği yine de istiyorum” der.

Yaşlı çiftçi;

Ölü eşeği ne yapacaksın” diye sorar.

Tombalacı;

“Ölü olduğunu söylemeyeceğim, tombala düzenleyip satacağım” der.  

Aradan bir ay geçer,yaşlı çiftçi Tombalacı’ya rastlar ve sorar;

Eşeği ne yaptın?

Tombalacı;

“Eşeği tombalaya koydum, 10 liradan 500 kişiye bilet sattım. 5.000 lira kazandım” 

Yaşlı çiftçi;

“Peki satılan eşeğin ölmüş olduğunu anlayınca ne yaptılar, bilet alanlar tepki göstermedi mi?”

Tombalacı;

Yok yaa... Sadece kazanan biraz parladı, ona da 10 lirasını iade ettim sevindi”

Tombalacı bu şekilde her zaman eşeklerin sırtından para kazanmaya devam eder...

Bu dünyada ne tombalacılar biter, ne ölü eşekler, ne de kolay yoldan para kazanmaya çalışıp bunlara parasını kaptıranlar.

Bu hikaye kişilerle ilgili bir örnek veriyor.

Bir de günümüzde evrim değiştirmiş tombalacılar var.

Bunlardan bir tanesi milleti bırakıp devletin parasına göz dikmiş.

Biz gereken uyarıları yaptık.

Gerisi idarecilere kalmış.

Ama biz yine takipteyiz.

Hep birlikte göreceğiz.