Aklımda olduğun için sağol. Bir aklım varsa, ordasın diye… Kalbimde olduğun için de müthiş teşekkür. Bir kalbim varsa da öyle… 

Yağmuru yüzünmüşçesine seyrediyorum. Kar, tenin renginde yağar… Biriken neyse sensin, tükenen neyse sen. 

Yürüyorsam seni yürüyorum, yürüyorsam sana… Durduğumda, durağım da sensin, durduğum da sen. 

Korkunç sızılar birikti senden bana. Her sızı sendendir, her sızı sensin. Korkunç bir sen biriktin bana, takatimi aşan… 

Yürü git istersen, içinin zulasında ben. Ya da ben gideyim, iste, içimin ücrasında sen. Gidersek, birbirimizi gideceğiz. İşte korkunç bir gerçek daha sana… 

Korkunç bir uysallıkla yaşayıp gidiyorum. Akıntı kürekleri gereksiz artık. Yokuş yukarı çıkışlar, şükür bitti. Başımı yukarı, sana dikip, süzülüyorum aşağı…

Bir aklım varsa, orda olmandan ötürü, sağol. Hâlâ çarpan bir kalp varsa, o da ordasın diye. Ki dursa, duracak olsa, sana duracak kalbim. Kendine ayarlı bir saat gibi seni duracak; sana ayarlı bir saat gibi… 

Az biraz salaydın yularımı? Rahat mı ederdim, yoksa uzatır mıydım teslimiyetle tekrar? 

Gökle yer hep karışık bende. Aklım da kalbim de… Kafamı çevirip baktığımda sakinim. Ki ne korkunç bir sakinlik? 

Adım atıyorsun, adım atıyor ne varsa. Duruyorsun, öyle sallantısız, duruyor ne varsa. Kımıldamaksızın, sanki seni seyre dalıyoruz; en çok da ben…

Tiryâkin olacaktım tam, şu dumanlı mereti bırakıp, lâkin belli, konup göçersin. Göçersin ve kalbim göçer, aklım göçer… Durduğum durak göçer. Seni sana yürüdüğüm yollar, bakarsın göçer. 

Ben sâbit kadem, sen benden göçüp giderken, cayıp giderken, dumana boğup bakmalıyım ardından. Kalbim seninle yürürken, aklım akışırken ardından, adımına müteradif… Elimde, senden arta kalan eksik gedik bir ben kalırken… 

İşte gideceksen böyle gideceksin. Varlığının da yokluğunun da duldasında kalarak ben… 

Aklımda olduğun için teşekkür ederim. Kalbimde olduğun için de… Aklım ve kalbim olduğun için de… 

Gideceksen git şimdi. Birlikte çekip gitmiş oluruz.