Zalimin zulmünden, Allah"ın adaletine sığınırım.

Saygıdeğer okuyucular; bir vesile ile 13-27 Nisan 2009 tarihleri arasında dinimizin kutsal mekânları olan Kâbe-i muazzamayı ve Medine"yi münevvere"yi ziyaret nasip oldu. Bu vesile ile iki hafta aranızda olamayacağım. Allaha ısmarladık.

Zulüm mü israf mı?

“Bir gün Behlûl dâna hazretleri, Harun er Reşit"in yaptırdığı ihtişamlı bir sarayı görünce dayanamamış duvarına şu veciz ifadeleri yazmıştı:

“Ey Harun;

Çamuru yücelttin, fakat dini alçalttın ona hizmet etmedin.  

Kireci yücelttin, fakat Kuran"ı kerime ve sünnete gereken değeri vermedin.

Eğer bu sarayı kendi malından yaptıysan büyük israf ettin.

Oysa Allah ise israf edenleri sevmez.

Yok, hazinenin halkın para ve mallarıyla yaptıysan, o zaman da zulmettin demektir.

Allah zulmedenleri de sevmez”.

Hâkimin hükmü!

“Bir kimse pazardan bir at satın almıştı. Hayvan iki yaşında ve gayet gürbüz olduğu halde üç gün içinde öldü.

Adam, atı satan kimsenin alıcıya karşı bir düşmanlığı olduğu ve bu sebeple ona uzun vadede zehirli bir şeyler yedirdiğinden şüphelendi.

Peş peşe üç gün mahkemeye gittiği halde, kadıyı yerinde bulamadığından vakit geçirmeden durumu tetkik için baytara götürdü.

Baytardan aldığı bilgiler ise kanaatini doğrular mahiyetinde idi.

Bir zaman sonra tekrar mahkemeye uğradığında kadıyı yerinde buldu ve durumu arz etti.

Kadı efendi; Niçin evvela bana gelmedin de önce baytara gittin?

İlk anda gelseydin de sıcağı sıcağına çaresine bulsaydık deyince,

Şikâyetçi; Efendim falan günler üst üste makamınıza geldim, fakat yoktunuz cevabını verir.

O zaman kadı efendi; Haklısın geldiğin günlerde burada yoktum.

Memleketteydim. Zira anacığım vefat etmişti dedi.

Ardından bir lahza sukuta bürünüp düşündükten sonra kâtibe dönerek şunları söyledi.

Mesele anlaşılmıştır. Yaz kâtip;

Vazife mahallinde bulunmadığı için zararın kadıdan tazminine”…

 Ey Adalet terazisinde eli olanlar;

“Adalet mülkün temelidir” tezinden yola çıkanlar!!!

Gerçekten Adalet; Din, dil, renk ve ırk farkı gözetilmeden her kese mi? Yoksa Malı mülkü, parası pulu olanlara, üstünde samur kürk taşıyanlara mıdır? Yıllardır çözemedik.

Cumhuriyetin değerli Savcıları, hâkimlerimiz;

Devlet yönetiminde insanlar arasında adaleti, hak ve hukuku sağlamakla görevli yetkililer görevliler; Aksi takdirde Halkı isyana, eşkıyalık ve zorbalığa düşürmek sorumluluğundan, Allahın ahretteki hesabından asla kurtulamayacaklardır.

“Amirin kötüsü, halkı eşkıya edendir” Hz Ömer.

Adaletin olmadığı yerde haksızlık, hukuksuzluk ve eşkıyalık hüküm sürer.

Tarih; Kötü idare ve adaletten yoksun devletlerin mezarlık taşlarındaki yazıtlarıyla dolu olduğu unutulmamalıdır.

İnsanlara zulüm eden idareciler, halka hesap vermekten asla kurtulamamışlardır.

Saygılarımla Allaha emanet olunuz.

İhsan İDE

[email protected]