Halk ozanımız ve şairimizi analım dedim bu gün ki köşemde.

Ozan ve şair olan aşık Veysel  önce çiçek hastalığından bir gözünü kaybetmiş

Daha sonrada bir kaza sonucu  diğer gözünü de kaybetmiş olan ozan ve şairimiz bütün duygu ve sevgisini  sazının telleriyle  yaşam sevincini  iyimserlik , hüzün ,umutsuzluğu iç içe  aşkını yüreği ile yaşamış  ve halkın duygu ve düşüncelerini  eliyle sazından  diliyle  sözlerinden  dile  getirmiş  olan  ozan ve şairimizin birkaç  şiiri ve türküsünü kısa kısa hatırlıyalımmı

ANLATAMAM DERDİMİ DERTSİZ İNSANA

BENİM SADIK YARİM KARA TOPRAKTIR.

MECNUN GİBİ DOLAMIYORUM ÇÖLLERDE.

SEN BİR ÇİÇEK OLSAN  BEN BİR YAZ OLSAM .

UZUN İNCE BİR YOLDAYIM.

TÜRKÜZ TÜRKÜ ÇAĞIRIRIZ

Dünya dolsa şarkıyılan

Türküz türkü çağırırız

Yola gitmek korkuyulan

Türküz türkü çağırırız

Türküz Türkler yoldaşımız

Hesaba gelmez yaşımız

Nerde olsa savaşır

Türküz türkü çağırırız

Bayramlarda düğünlerde

Toplantıda yığınlarda

Sıkılınca dar günlerde

Türküz türkü çağırırız

Yaylalarda yataklarda

Odalarda otaklarda

Koyun gibi koytaklarda

Türküz türkü çağırırız

Su başında sulaklarda

Türkün sesi kulaklarda

Beşiklerde beleklerde

Türküz türkü çağırırız

Hep beraber gelin kızlar

Bile coşar o yıldızlar

Koşulunca çifte sazlar

Türküz türkü çağırırız

İnler Veysel arı gibi

Bülbüllerin zarı gibi

Turnalar katarı gibi

Türküz  türkü çağırırız.

Der ozan Veysel kim katılmaz ki bu güzel duygulara yüreği temiz olanlara aşkını dile getirenlere

Bütün kötülüklerden arınanlara  kim sevmez ki insan olanı

İnsan sever insan aşık olur

İnsan kolay kolay duygularını gizleyemez

Düşüncesiyle fikriyle zikriyle aynı olur.derim ben  saygılar sevgiler benden en güzel yarınlar sizlerin olsun