18 Eylül 2009 günü çoğu ülkemizin farklı yerlerinden gelen binlerce Asker yakını, 40.piyade alayında belirtilen ziyaret ve tören alanına sel olmuş akın, akın ilerliyorlar. Bizler de aynı his ve duygular içinde verilecek izinler için bölükler arası oluşturulan kuyruklarda yerimiz alıyoruz. İlkin verilen 4 günlük izin kâğıtları, aradan 10 dakika geçer geçmez aranıldığımız telefonlar tarafından sebebini bilmediğimiz bir şekilde İptale uğradığı, verilen iznin değişeceği bildiriliyor bizlere. Bayramı evimizde sevdiklerimizle birlikte geçirme hayallerimiz bir anda yok oluyor şok oluyoruz. Sevinçlerimiz mutluluklarımız yerini üzüntüye bırakırken, terör belasından daha ağır TRAFİK canavarının mesai yaptığı bayram kargaşalarından dolayı izinlerin haklı olarak iptali, bizleri yumuşatıyor. Sonrasında iki günlük ara ile de olsa 4 günlük evci izinleri ile mutlu olmayı başarıyoruz.

Bizler; Asker çocuğumuzun yemin töreni sayesinde memleketinden uzak, Ramazan Bayramının arifesinden bayramın birinci günü de olmak üzere evlerini ve gönüllerini açan hazırladıkları leziz yemeklerle donatılan iftar ve sahur sofrasını, sevimli çocuklarıyla birlikte paylaşan Erdal & Havva Yener çiftine, Allahtan bol ve bereketli kazanç, hayırlı ve sağlıklı ömürler dileyerek vedalaşıyoruz.

Dönüş planımızı Konya Mevlana ziyareti üzerine kuruyoruz. Isparta-Konya arası seçtiğimiz güzergâh, tahminimiz 210 km mesafesinde. Eğirdir, Gelendost, Şarkîkaraağaç ve Hüyük arasında izlediğimiz Eğirdir ve Beyşehir gölü, tüm bereketiyle susuzluğa meydan okumakta. Yolumuz Kızılören, Altınapa barajı ile Cennet varı topraklardan geçerken yayan yağmur altında Mevlana hazretlerinin memleketi Konya"ya giriyoruz.

Meslektaşım ve şube başkanları toplantılarında tanıştığım Konya Telekom Teknik Elemanları Derneği Başkanı Sayın Cemil EV" i, Konya"ya geldiğimi haber eder etmez bulunduğum yeri tarifimin ardından bizi karşılayarak bir Konya şehir turunun ardından Mevlana hazretlerinin bulunduğu mekâna geldik. Burada Sultan Selim Camiinde kıldığımız akşam namazlarının ardından, yağan yağmur altında Mevlana hazretlerinin türbesinde tadilat nedeniyle dualarımızı dışarıdan yapıyoruz. Cemil bey"in nazik daveti üzerine evine geçiyoruz. Ailelerimizin kısa bir tanışması ve sunulan kırk yıllık hatırı sayılan kahvelerin, yemek tatlı ve içilen çayların ardından gece kalamayacağımızı ve Isparta yolculuğunun nedenini ve dönüşte de buraya uğramanın bir fırsat olduğunu bayram dolayısı ile de memlekette bizi merek edenlerin olduğunu, daha fazla gecikmek istemediğimizi belirterek helalleşip vedalaşıyoruz.

Dönüşümüz, gidişimiz kadar heyecanlı olmadığı gibi daha rahat bir yolculuğun ardından Konya, Altınekin, Cihanbeyli, Kulu, Gölbaşı derken, Ankara, Samsun bildiğimiz yol ve güzergâhı kullanarak bayramın ikinci günü sabah saat sekiz gibi, mutlu bir şekilde evimize varıyoruz.

Giderken yediğimiz iki trafik cezasından birisi Radar, bir diğeri ise emniyet kemeriydi. Jandarma trafik ekiplerinin yol kestiği Akşehir"de bizden az önce durdurulan 55 plakalı minibüs panele ceza yazılırken aracımızın durdurulması, bizden sonra geçen araçlarla ilgilenilmemesi, “oltaya takılan balık” misalini hatırlatıyor insana.

Emniyet kemeri cezasının acısı tazeyken, yolculuğumuzun başından beri kazaların daha çok kurallara uymamak olduğunu hatırlattığım yeğenim yücel, trafik yoğunluğu olmayan Gelendost yolu üzerinde trafiğin 110 km hız tespitiyle hız sınırını aşarak Radar cezasını hak etmişti. Ben bu anılarımı kaleme alırken yeğenim Yücel"de, cezaların indiriminden yararlanmak üzere maliyeye gitti bile.

Yollarda rastladığımız Trafik kazaları ve yenen Trafik cezaları; İlk kez şehirlerarası uzun yolculuğa çıkan ve geri dönüşte daha dikkatli davranıp trafik kurallarına uyan yeğenim Yücel bey"e, umarım hayat boyu ders olur…