Ben adam ölmem ya da Nevzat Teyze iyi kadındı

Ey okur..!
Nasılsın iyi misin? Umarım iyisindir. İyi olmanı Cenab ı Hak"tan dilerim. Bu aralar neylersin, nişlersin, ne haldesin, ne demdesin, ne keyiftesin bilmiyorum. Umurumda da değil.  Anne baba nasıllar. Çocuklar iyi mi?  Arkadaşlar aynı "kavede" aynı okeye devam mı?  Bu soruların cevabı kısmen dahi umurumda sanma. Beni soracak olursanız  (niye soruyor olacaksanız?) şükür iyiyim.
Nihayet Menderes Yiğit beni de yazdı. Mutluyum. Olmalıyım, olmalı mıyım bilmiyorum. Daha nasıl olayım. Ne diyeyim…
Kendime kızıyorum bazen. "Ey muharrir, ey sözün, ey yazının köpeği..!" diyorum. "Oğlum diyorum, sen var ya sen, adam olmazsın" diyorum. Şimdi ben daha ne diyeyim kendi kendime. Adam olmam ben. Ben adam ölmem. Murat Kapkıner böyle derdi bana. Şu yazdıklarıma bak. Sadra şifa bir şeyler yazmalı elbet. Okur seni ciddiye alıyor, çok okunuyorsun.
Sözün, sükûtun ve eylemin ve adamın, adamlığın ve kadının da bir adı olmalı doğru. ( Hayır olur inşallah bu yazının da sonu ) Fevzi"yi özledim. Gelmiyor. Ancak çetten görüşebiliyoruz.
İyi değilim sahiden bu sıralar. Bir Yahya Kemal yalnızlığı üzerimde. Hayatınızdan sıkıldım. O nasırlı suratlarınızdan. Bu yüzden çizgi filme vurdum kendimi. Kasetçime bir sürü çizgi film kopyalattım. Hatta koleksiyon gibi bir şey oldu yaptıkları. Buz Devri, Madagaskar, Ratatuy, Neşeli Ayaklar, Orman Çetesi, Vahşi Doğa, bunlar hatırladıklarımdan bir kaçı. Şimdi nasıl bulurum bilmiyorum, çocukluğumun tek kanallı yıllarından hatırlayabildiğim klasiklerden bir liste vereceğim  kopyacıma: Arı Maya, Lorel Hardi, Pinokyo, Taş Devri, Vikingler, Hayalet Avcıları,  Tenten, Asteriks, Uçan Fil Dumbo, Scoby Doo, Sinbad, Sevimli Ayı Ailesi, Tazmanya Canavarı, Haidi, Tom ve Jery, Bugs Buny, Tweety ve elbet  adamım, Kaptan Mağara Adamı. Temel Reis, Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler, Donald Amca, Miki Fare, Varyemez Amca, Ret Kit, Küçük Prens, Sevimli Hayalet Casper, Polyanna, Esteban, Ayı Yogi, Pembe Panter, Şirinler, Taş Devri, Tonton Ailesi, Nils Ve Uçan Kaz, Değerli, Atom Karınca ve efsane çizgi film Musti; seslendiren Rüştü Asyalı. Şöyle başlıyo replik "Musti o gün çok mutluydu. Babası ona bir uçak almıştı. Musti uçağına bindi, havalandı. Yukarıdan her şey çok küçük görünüyordu. Musti bir ara Bayan Kaplumbağayı gördü "meraba bayan kaplumbağa" dedi Musti. "Meraba" dedi Bayan Kaplumbağa Musti"ye. Musti bir de ne görsün Bay tavşan. "Meraba bay tavşan" dedi Bay Tavşana. "Meraba" dedi bay tavşan Musti"ye. Böyle devam ediyor replik.    
Modern insanın pul koleksiyonlarıyla filan ilgilendiği yok. Hüseyin Bayraktar hariç. "Hadi size pul koleksiyonumu, para koleksiyonumu göstereyim" filan desem aldırış etmeyeceğiniz kesin.  Peçete koleksiyonu niçin yapar bu çağın insanı onu hele hiç anlayamadım. 
Dağılmanıza izin vermeyeceğim. Kitaba saygıda kusur etmeyen okumanın bir şekilde saygıdeğer olduğu bir evde büyüdüm. Ümmiydi annem. Gazete kâğıdını kullanacak olsa "Lazım mı oğlum kızım"  diye sorardı bize. Ellerinden öpüyorum.   Babam askerde "Ali Okulu"nda öğrenmişti okuyup yazmayı. Bense, okuma hevesim daha bir artsın diye son sayfalarına kitapların paralar koyan, bir ağabeyin küçük kardeşiydim. Ama hala anlayamadığım, çözemediğim bir sebeple; Teksas, Tommiks, Teks, Zagor, Tombraks, Conan, Kaptan Swing, Mandrake, Kızılmaske, Tarkan gibi çizgi romanları gizlice diğer kitapların arasında okudum.
Şimdi ne yapacağım biliyor musunuz? Bulabildiğim bütün o kitapları sahaflardan toplayıp dükkânın baş kösesine yığacağım ve kurulup ortalarına,   çayım bir de "cıgaram" ulu orta ve herkese göstererek okuyacağım onları. İyi gelecek bana biliyorum. Ben adam ölmem çünkü. Çünkü kirli bir çağ bu çağ. Çünkü yok aşk filan bu çağın hiçbir şeyinde. Ve ben ismimi artık seviyorum. Ne "Kuruntu Ailesi"ndeki kız Nevzat, ne de mahalledeki Nevzat Teyze umurumda değil artık. Nevzat Teyzeyi severdim oysa. İsmi kötüydü tek. Sizi de seviyorum.