Uzaklara gideyim diyorum. Senin hayalini götürmeyeceğim bir yerlere.Öyle bir yer biliyor musun? Gittiğimde kendimi bile götüremeyeceğim bir yer…biliyor musun? Kendimi götürürsem, seni de götürmüş olacağım zira…

                        Uzaklara gitsem diyorum, haritalarda olmayan yerlere mesela. Kimsenin bilmediği, benim ancak yaşadıkça tanıyabileceğim, aranmayacağım, aransam da bulunamayacağım yerlere. Böyle bir yer biliyor musun?

                        Günahlarımı da sevaplarımı da bırakayım ardımda. Gittiğim yere, bilinmez bir denklem gibi gideyim. Çözmeye de çalışmasınlar ama… Günahın sorgulanmadığı, sevabın abartılmadığı bir yere. Böyle bir yer biliyor musun?

                        Endişelerimi, korkularımı da almayayım yanıma. Hele pişmanlıklarımı hiç… Öylece boşalayım, zamanla dolabilecek yer açayım böylece. Bembeyaz bir kâğıt gibi, karalanmaya müsait… Gelecekten korkmayacağım bir yere. Gelecek dediğin şeyin, öylesine kendinden geleceği bir yere. Bana sürtünmeden, an duygumdan koparmadan, sakin bir yel gibi geçeceği bir yer zamanın… Böyle bir yer biliyor musun?

                        Kimsenin gelmeyeceği bir yer… Gelseler de beni tanıyamayacakları, benim de onları hatırlayamayacağım bir yer. Yeniden yaralama fırsatlarının olamayacağı… Seni bile tanımaz olacağım bir yer… Böyle bir yer biliyor musun?

                        Bir kuyuya atsam tümünü ve kapağını örtsem. Ağır taşlarla kapatsam sonra ağzını; bir daha çıkamasalar, kimse de çıkartamasa. Ben bile unutsam yerini. Yeltenemesem tekrar almaya. Bir kuyu bulsam, kör ve sağır bir kuyu. Böyle bir kuyu biliyor musun?

                        Kendimden kurtulayım diyorum. Öylece, bir elbiseyi çıkarır gibi, çıkarayım kendimi. Bir daha almamak üzere geri, bırakayım. Hatıralarımı, acılarımı, birikmiş neyim varsa geçmişe dair, hepsini… Nasıl yapılır bu, biliyor musun? Yılan gibi gömlek değiştirebilsem…

                        Beni benden kurtaracak bir yer biliyor musun? Beni senden kurtaracak bir yer biliyor musun?