Onun fikirlerini anlamak, emanetlerine sahip çıkmak, kurtardığı vatanı sonsuza kadar yaşatmanın gayesi ve gayreti içinde olmak, Gazi Mustafa Kemal Atatürk'e minnetimizin nişanesi olmalıdır. 

"Benim naciz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır ama Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır." sözünü şiar ednerek, onun omuzlarımıza yüklemiş olduğu sorumlulukların bilincinde olarak vazifemizi bütün varlığımız ve mevcudiyedimiz ile Türk İstiklal ve Cumhuriyetini korumamız gerekir.

Özellikle ülkemize yönelik devam eden iç ve dış tehlikelere karşı, Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün Türk milletine ve Türk gençliğine emanet bıraktığı Türkiye Cumhuriyeti'ni muhafaza etmeli, onun açtığı yolda gösterdiği hedefe durmadan yürüme irade ve kararlılığını her zamankinden daha fazla göstermeliyiz.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak; Türk olmak, Türk milletine hizmet etmeyi en yüce ülkü saymaktır. Bu uğurda yedi düvele Türk'ün gücünü ve adını yazdırmaktır. Bir takım elbisesi bile olmadan yola çıkmak, milletin bağımsızlığı için boynunda idam fermanını olsa da yüreğinde vatan hasretiyle yanıp tutuşmaktır.  Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ü ebediyete kadar canlı tutmalı, vatan coğrafyasında; "Ne Mutlu Türküm Diyene" şuuru ile inşa etmeliyiz.

Aziz Atatürk'ün Türk gençliğine emanet ettiği cumhuriyeti, hiçbir koşul altında yorulmadan, duraksamadan, büyük bir azim ve kararlılıkla daima ileri taşımayı ve gelecek kuşaklara aktarmayı vazife saymalıyız. Rahat uyu Atam! Emanetin "Ne Mutlu Türküm Diyene" diyebilenlerin himayesinde olacaktır.

Bayramlarda, öğretmenlik yaptığım köylerde geceleri fener alayı yaptırırdım. Köyün başından sonuna kadar öğrencilerime marşlar söyletirdim. Köylüler ise coşkuyla dolardı, pencereden silahlar atılırdı. Silah sesinden kulaklarımızı tıkardık. Köylüler bayramlara hasta yataklarından kalkar gelirdi.

Yaşlısından gencine kadar herkes bayramlara gelirdi. Bayramlar inanılmaz coşkulu geçerdi. Silah atarlardı. Kaza olur diye korkuyordum Terme'de köy okulunda. Nerede kaldı o günler...