Geçen günlerde belediye otobüsüne binmiştim. Karşımdaki koltukta yeni evli genç bir çift oturuyordu. Genç bayanın kucağında daha çok küçük iki üç aylık olduğu tahmin edilen bir kız bebeği vardı. Çocuğun annesinin de daha çok küçük olduğu belli. Çocuğu kucağında nasıl tutması gerektiğini bile bilmiyordu. Annelik duygusu ile bebeğini öpüyor okşuyordu, ama çocuk huzursuzlaşmıştı bir defa. Hava çok sıcaktı. Bebek sıcağa dayanamıyordu belli ki. Yanında oturan babasını takip ediyorum. Çocuğun ağlamasına annesine eziyet vermesine aldırmıyordu bile. Bir robot gibi koltuğunda oturuyor çocuktan tarafa bakmıyordu. Baba da gençti. 25-26 yaşlarında var yoktu. Anne daha küçük gösteriyordu. Apaçık görünen şu idi: Bu yeni evli çift hemen çocuk yapmışlar. Ama çocuk bile bu anne babanın mutluluğuna yetmemiş. Bir insan yanında oturan eşine, çocuğuna bu kadar nasıl duygusuz ve ilgisiz kalabilir? Genç yaşta evlilikler ne yazık ki çok çabuk bitmeye başlıyor.

Evlenirken genç kızlarımız çok büyük hatalar yapıyorlar. Kendilerini isteyen bir taliplisine, yahut karşılaştıkları bir gencin birkaç güzel sözlerine ve iltifatlarına çok çabuk inanıyorlar. Hemen evlenmekten korkmuyorlar. Ama daha sonra birçok problemin altında kıvranmaya başlıyorlar.

Yeni gençlerimize bilhassa genç kızlarımıza tavsiyem, mantıklı düşünsünler. Çok küçük yaşlarda evlenmeye merak etmesinler. Evlendikten sonraki hayat anne babanın yanında geçirilen hayata benzemez. Birçok, işin içinden çıkılmaz problemler yazık eder o gencecik hayatlara. Hele uzun süren beraber arkadaşlıklar ve daha sonra evlendiklerinde hayal kırıklığı hazırdır. Çünkü uzun süren arkadaşlıklarda, arkadaşlıktan ileriye gidilmekte ve evlendiklerinde yaşamaları gereken birçok yaşantılarını bu dönemde yaşamaktadırlar. Evlendiklerinde yaşamaları gereken mahremleri hemen hemen kalmamakta ve birbirlerinden çok çabuk bıkmaktadırlar. Birbirlerini tanıma belli ölçüler içinde olmalı ve bu süre çok uzun sürmemelidir. Evlenmeden değişik bahanelerle çok uzun süren beraberliklerin altında bir taraf için art niyet aranmalıdır.

Arabada karşılaştığım o genç çiftte tahmin ediyorum, birbirlerini sevdiklerini sanarak evlenmişlerdir. Ancak bir saate yakın süren otobüs yolculuğumuzda delikanlıdan bir defa çocuğu kucağına almasını yahut eşine bakmasını beklerdim ama robot gibi oturdu inene kadar.

Siz değerli gençler, ne olur duygusal evlilikle yetinmeyin, birazda mantığınıza danışın. Mantığınızın kabul etmediği evliliğe hemen evet demeyin.

Dilerim bütün gençlerimiz ileride pişman olmayacakları mutlu bir yuva kurar ve birbirlerine sahip çıkarlar.

Mübarek Ramazan ayımızın tüm Müslümanlara ve tüm insanlığa hayırlar getirmesini temenni ederim.

Hoşça kalın efendim…