12 Haziran seçimleri geride kaldı. Miting meydanlarındaki tartışmalar yerini partilerin aldıkları oy oranlarına göre medyada partiler kendi içinde değerlendiriyorlar. Bu seçimler Türk siyasi kültürünün de önemli oranda değiştiğini gösteriyor.

Kazasız belasız kriz olmadan veya yaratmadan yüksek bir katılımla seçimler tamamlandı. İktidar partisi halkın büyük orandaki tercihi ile tekrar iktidar olma şansını bir kez daha elde etmiş oldu. Hükümetin önünde sivil bir anayasa ve demokratikleşme gibi geniş çapta uzlaşma isteyen birçok konu var. Eğer bu sorunlar gerçekten iktidarın klasik devlet refleksleriyle değil de gerçekten iktidar yani gücü elinde tutan ve devleti eski klasik siyasi kültüründen uzakta düzeni değiştiren, dönüştüren bir hedefi de gözeterek yapması hem Türkiye'yi daha sonraki yıllara güçlü bir Türkiye olarak taşıyacak hem de siyasi kültürü devlet adına değil iktidar adına değiştirmekle darbelerin, muhtıraların yolunu da ebediyen kapatmış olacaktır.

Çünkü cumhuriyetin kurulmasından bu yana Türk siyasi kültürünün gördüğü hemen her tür oluşum değiştirmeye aday olduğunu iddia ettiği devleti ve onu var eden mekanizmaları içselleştirmiş böylece küçük iktidar odakları, devlet modelleri güç mekanizmaları yönetim aygıtları geliştirmiştir.

 İrili ufaklı birçok partiye baktığımızda bu unsurların her birinde Türk siyasi kültürünü yansıtan örneklere rastlarız. Bugün iktidar partisi bu kadar yaygın ve üçüncü defa iktidar olmasındaki en önemli unsurlardan biri işte bu siyasi kültürü kendi içinde dönüştürmeyi başarmasıdır. İktidar olmak devletleşmek değildir. İktidar devletin bir yönetim aracıdır ve bu araç halka hizmet sağladığı ve kendini halkın bir temsil gücü olarak varsaydığı oranda meşruiyetini daha uzun süre sürdürecektir.

            Bugün diğer partilerde yaşanan iç çatışmalar hala bu değişime yani klasik siyasi kültürünün sunduğu anlayıştan çıkamamış ve hala partiyi devlet olarak algılamaktan içselleştirmekten kaynaklanıyor. Devlet hiç şüphesiz iktidar arzusunun en somut ve en soyut ifadesidir. Ancak iktidar olmak isteyen partiler önce kendi içyapılarındaki iktidar yapısını sorgulamak zorundadırlar aksi takdirde devleti yönetmeye talip olamadıkları gibi iktidar da olamazlar.