Demokrasilerde çoğulculuk serbest örgütlenme esasına dayanır. Bu örgütlenme sadece siyasi partilerin serbestçe kurulabilmesinde değil, her türlü çıkar gruplarının seslerini serbestçe duyurabilmek için dernek kurabilme hak ve özgürlüğünü de içermektedir. Siyaset biliminde kısaca  ""baskı grupları"" diye bilinen  bu örgütlerin kuşkusuz en önemlisi işçi ve işveren sendikalarıdır.

           Sanayileşme süreci ilerledikçe toplumda ücret karşılığı çalışanların sayısı ve iş gücü içindeki oranı hızla yükseldiğinden çoğulcu demokrasilerde, özellikle işçi sendikaları, önemli baskı grupları arasında yer alır. Bu bakımdan demokrasiler baskı grupları için çok önemli bir özgürlük atmosferi sağlarlar. İşçiler de bu sendikaların üyeleri olarak bu özgürlük atmosferinden hareketle toplu eylem, toplu açıklama yapma özgürlüklerini demokratik kurallar çerçevesinde yerine getirirler.

            Batıda işçi sendikaları, işçilerin sosyal ve siyasal haklarını elde etme noktasında çok ciddi tecrübeler yaşamışlar ve kendi toplumlarının demokratikleşmesinde ve modernleşmesinde önemli bir işlev görmüştür. Ancak Türkiye"de sendikacılık ve işçi hareketleri elde edilen haklarla değil, daha çok olaylarla birlikte ve ideolojik kutuplaşmalarla varlığını hissettirmiştir. Türkiyde işçi sendikaları siyasi yapının izin verdiği ölçüde ve ona bağlı bir eğilim içerisinde, bir anlamda her siyasi iktidar kendi iktidar sendikalarını da üretmiş ve kendine bağlamıştır. Bu anlamda ideolojik olarak yakınlık kurulan partiler iktidara geldikelrinde bir anlamda sendikalar da iktidar olmuşlardır.

             Bugün bir çok sendikanın işçi haklarının dışında başka işlerle uğraşmasını hakların elde edilmesi noktasında eşit ve yansız bir mücadele biçimini maalesef benimsemekte başarılı olamamıştır. Belirli dönmlerde bu siyasi ve ideolojik etkinin azaldığı söylenebilir, ancak Türkiye"de geçmişte ve günümüzde gerçek manada bir sendika özgürlüğü sağlanamamıştır. Bugün hala taksimde miting yapılsın mı yapılmasın mı tartışmaları çok ciddi bir işçi hakkıymış gibi sunularak gerçekten elde edilmesi gereken haklar konusunda aynı derecede baskı grubu rolünü oynaması beklenir.

             Ancak ne yazık ki bu Taksim"e cami yapılsın mı yapılmasın mı tartışmalarında olduğu gibi ne müslümanlar Taksim"e cami yaptırsalardı çok büyük kazanım elde edeceklerdi nede kaybedeceklerdi. Aynı şekilde 1 Mayıs Taksim"de kutlansa ne olur kutlanmasa ne olur. Eğer Taksim"de kutladıkalrında işçiler çok büyük haklara kavuşacaksa kendimi işçi sınıfına rahatlıkla yazdırıp ön safta mücadele edebilirim.