Tunus ve Mısır"daki halk ayaklanmaları, kapitalist-emperyalist ve küreselleşmeci bir dünya düzenine başkaldırının sonucudur. Herkesin bildiği gibi Türkiye de aynı Mısır gibi ekonomide dışa bağımlı ve dış malların pazarı haline gelen bir ülke konumundadır.

Böylesine büyük halk kitlelerinin bugünlerde sokağa dökülmesinin  “üç günlük bunalımlar” sonucu olduğunu düşünmek safdilliliktir.

Kahire"de buluşan ve milyon kişiye ulaşan bu kalabalık, Tunus"tan esinlenmiş fakat bir ideolojik hareketten ziyade, bugünkü yönetime gözdağı niteliği taşımaktadır. 30 yıllık yönetime protest halinde olan bu yürekli kitlelerin yönünü tam olarak bilemiyoruz.

Mısır"ın geçmişine bakarsak; Mısır"a Batılılarca ta Roma"dan bu yana “düşük ırk” gözüyle bakılmıştır. Ne zaman ki ordu içinden bir albayın 1952 yılında yönetime el koymasıyla Mısır halkının kaderi o zaman değiştirilmeye çalışılmış ve Mısır"ın ulusal yaşamı kendi iradesiyle kalkınma yolunda ilerlemeye başlamıştır. Bu efsane devrimci lider Cemal Abdulnasır"dan başkası değildir. Halkına ve ülkesine sevdalı olan Abdulnasır, ilerici,  tam bağımsızlık düşüncesinde, halkının ülkesinin zengin kaynaklarından doğrudan yararlanmasını isteyen bir liderdi. Mısır halkının ülke yönetiminde özgüvenini sağlamak için yaptığı toprak reformlarıyla Mısır"ın ekonomik yapısında büyük adımlar atmıştır. Dünyanın en büyük barajlarından birini inşa etmiş, Süveyş Kanalı çevresindeki tesis ve yatırımları yabancı yönetimden kurtarıp millileştirmiştir. Herşeyi halkın yararına çevirmeye başlayan NASIR, yerli yatırımlara girişmiş, bunun için de borç almak yoluna gitmiştir. Şimdiye kadar yapılan yabancı yatırımları da millileştiren NASIR, dünyanın en büyük barajlarından biri olan Assuan Barajı için İngiltere, Amerika ve Fransa"dan borç istemiş fakat alamamıştır. Nitekim, Rusya"nın gönderdiği teknik yardımlarla barajı tamamlamıştır. Şimdilerde, Nil Nehri üzerinde kurulan bu baraj, Nasır"ı hatırlatmaktadır

Mısır halkı için yapılmaya çalışılan ve halkın refah ve geleceğine yönelik olan devrimler, İngiltere, Amerika, Fransa tarafından hoş karşılanmıyordu. Nasır"ın ülkeden temizleyemediği fakat sermayesiz bıraktığı büyük burjuva, malikanelerinde devlet tahvilleriyle sürdürdüğü yaşamından memnundu.

 Nasır"ın en büyük destekçisi ; çalışan kesimlerdi. Nasır, hala gerici olan halkın çoğunluğunu, ilerde tüm devrimleri tamamlayarak aydınlığa kavuşturmayı düşünüyordu. Geriye kendi kararında söz sahibi, baskıdan uzak, demokratik, onurlu bir halk bırakmak istiyordu. Emperyalist güçler ve işbirlikçi- büyük burjuva da kazanç hırsından mahrum kalınca, Mısır ve Nasır"a karşı saldırı planlarını uygulamaya koydular. Barışçı yönüyle Arap Dünyasında saygınlık kazanmaya başlayan CEMAL  ABDÜLNASIR  bir an önce sindirilmeliydi.

1967 Haziran"ında, Süveyş Kanalı"nda ve Mısır"da çıkarları büyük zarar gören İngiltere, Amerika ve Fransa"nın kışkırtma ve desteğiyle İsrail"in ani bir saldırısına uğrayan Mısır"ın hava kuvvetleri yok edilmiş , ardından millileştirilen Süveyş Kanalı, abluka altına alınmıştır. Suriye"nin zayıf desteği dışında destek alamayan Nasır"ın, halkın gözünde itibarı düşürülmüştür.  “6 GÜN SAVAŞI “ da denen bu savaş ile “ Devrimci-ilerici lider Nasır"ın açtığı uyanış yolu” , sadece Mısır "da değil Arap Dünyasında da  günümüze kadar kapanmıştır.

Devrimci-ilerici lider Nasır, öldükten sonra kısa bir süre ulusal kahraman ilan edilmiş ,ardından gözyaşı dökülmüştür  fakat yerine geçen arkadaşı Enver Sedat, Amerikan sömürüsüne boyun eğmiştir. Gericiler tarafından öldürülen Enver Sedat"ın yerine yardımcısı tam bir Amerikancı olan Hüsnü Mübarek geçmiştir.  Nihayetinde Mısır, Amerikan yardımıyla geçinen bir ülke haline getirilmiştir.

Ülkede adaletsiz seçim sistemiyle 30 yıldır hükümranlık süren MÜBAREK, Mısır"ı halkın özgür iradesi dışında yabancı yatırımlar ve emperyalist idare altında yönetmektedir.

Bu bilgilerin ışığında, bugünlerde sokağa dökülen milyonlar, umarım efsane liderleri Cemal Abdülnasır"ı unutmadan Mısır ve halkına onurlu bir gelecek kurma düşüncesiyle hareket ederler.

İnanıyorum ki  Mısır"da daha nice NASIR gibi ilerici halk kahramanları vardır!...

                                                                                                                                                             Saygılarımla…