'Bu dünyada kimse kimseyi yargılayacak kadar masum değil.'Ne yazık ki bu doğru bir söz.Ve kafamızda bunun gibi tutamadığımız bir dolu söz…

Başkasını üzmemek için kendimizi üzdüğümüz her sahnenin sonunda, perde ne yazık ki alkışlarla kapanmıyor.İçimize attığımız her tohum filizleniyor. Adının yanında devrilen her duble boğazımıza diziliyor.Her kinaye içimizde susan kelimeleri daha da çok kemiriyor.Kendine dair tutamadığın her söz alev alarak yakıyor ruhunu..Ve koparmak istedikçe bağı, daha da fazla düğüm atıyor yaptıkları.

İnsan bazen klavyenin backspace tuşuna takılıp silinsin istiyor, kelimelerle birlikte hayatında olmasını istemediği diğer herşey. Arada bir, bir kuşun kanadına takılıp o sonsuz dinginlikte nefes almak istiyor.Hediye paketi açarken ki gibi heyecanlanmak istiyor güne her başladığında.Ve yanında 'ben' den önce 'sen' diyen insanların sayısı artsın istiyor. Ama asla hayallerini sorumluluklarının altına gömüp yaşlandığında keşke demek istemiyor.Ve taa en başından itibaren sonunu çok iyi bildiği o filme bilet almak istemiyor. Çünkü insan yolun yarısına gelince artık istesede aptal olamıyor.Yol boyu gördüğü her manzara, her yol arkadaşı, her mola yeri onu daha da ileriye taşıyor.Varacağı yere yakınlaştırıyor. Hayat bir savaş alanı.Kesinlikle.Mücadeleyi bazen sen kazanırsın bazen karşındaki. Önemli olan elindeki kartı ne zaman göstereceğindir.O yüzden pokerde her zaman iyi blöf yapan kazanır.
Günün Şarkısı;

Elissa - Min Gheir Mounasba

Günün sözü;

'Eğer güzel gözlerin olmasını istiyorsan, insanlara iyilikle bak.

Eğer saçların güzel olsun istiyorsan, bırak çocuklar ellerini geçirsin saçlarından.

İnce bir bedense isteğin, ekmeğini açlarla bölüş.

Ve güzel dudaklara sahip olmak için, sadece güzel sözler söyle…'

'Audrey Hepburn'