Kelimeler incitiyor insanı, gözyaşları değil.Sahte kahkalar donduruyor kalbimi, mesafeler değil.Ya söylediklerin yüzünden sevemiyorum seni yada yüzüme söyleyemediklerin yüzünden. Bir kırıntı var içimde beni sana yaklaştırtmayan. Kırgınlıktan daha derin bir yerlerde. Bulursam saklandığı yerden çıkartıcam.Atıcam içimden .Ama atamıyorum.Bulamıyorum.Geçmiyor.

Sığamıyorum yüreğine.Gözlerine içten bakamıyorum. Sımsıkı sarılamıyorum.İçimden gelmiyor. Seni özlemiyorum artık. Yanımda olmadığında aramıyorum alıştım yokluğuna.. Seni çok sevmemekte üzmüyor beni. Beni sevmeni de başaramıyorum artık.Olmuyor.

İçimi dökmüyorum.Yüzüne gülmüyorum.Yaşıyor musun diye sormuyorum. Yapamıyorum. Çünkü önemsemedin kırgınlığımı. Telafi de etmedin tamir de. Sen kendi mutluluklarının peşinden gittin. Bir zamanlar ağladığın omuzlara sırt çevirdin.

Ben kırgındım adım atamazdım. Sen çok mutluydun umursayamazdın.Hava da kaldı bunun gibi ufak tefek mezvular.Hiç bir şey olmamış gibi davranmalara geçildi. Ama buda yeterli değildi.

Sende gözlerini kaçırıyorsun artık benden.Biliyorum gözlerimin gülmeyişi senide uzaklaştıyor. Oysa ki sende aynı testlerden geçtin. Ben eteğimdeki bütün taşları avuçlarına dökerken sen hepsini biriktirdin.  Benden yardım bile istemedin. Verdiğim değeri göstermemi  de. O yüzden .Sustum ben sana.

Restorantın lavabosunda hiç tanımadığım bir kadın değil, sen dinlendirmeliydin ruhumu. Sahneye çıkıp şarkılarını söylerken her göz göze gelişimizde bana gülümseyen kadın sen olmalıydın. İçimdeki fırtınayı sen dindirmeliydin bir yabancının yerine.

Bir insanı çok sevmekten hep korkmuşumdur.Silmesi sancılı oluyor diye. Seni tekrar sevmeme yardım et. Lütfen içimden gitme…

Günün Sözü;
Aslında hiç bir şey iyi veya kötü değildir. Her şey bizim onlar hakkında düşündüğümüze bağlıdır.
William SHAKESPEARE