Geçen yazımızı şöyle bitirmiştik; Yeni dünya düzeni yerleşik bir olgu değil henüz süreç halinde olan bir zihniyet ve ilişkiler ağıdır. Bu ilişkiler hiyerarşisinde ötekini yok etmeye her ne pahasına olursa olsun kendi çıkarlarını korumaya yönelik bir ortak zihniyet hâkimdir. Bugün Filistin"de yaşananlar, İsrail"in Filistin"e uyguladığı insanlık dışı zulüm ve buna ABD başta olmak üzere batlı devletlerin sesiz kalması bu ortak zihniyetin en çirkin yüzünü bize açık olarak göstermiştir.

            Bu ortak zihniyetin dört belirgin özelliği bulunmaktadır. Bunlardan birincisi, dış Politikadaki etkileriyle gözlemlenebilen demokratikleşme ve demokratikleştirme baskısıdır. Bu açıdan yeni dünya düzeni, batının siyasi yaşam biçiminin tüm dünyaya egemen kılma çabasıdır. Bu çaba bir yandan insan hakları gibi insancıl bir yönü içinde barındırırken bir yandan da gerektiğinde baskı ve zulmün bizzat kaynağı olabilmektedir. İkinci olarak tüm ülkeler ve toplumlar arası siyasi dengelerin oluşturulması çabasıdır. Bunun batının geçmişteki tutumuna kıyasla iki farklı özelliği vardır. Birincisi, siyasi dengeler sadece ulus -devletler arasında değil ulus- devletlerin kapsadığı oluşumları da dikkate almak zorundadır. Çünkü aksi halde uzun vadeli bir dengenin oluşturulması mümkün gözükmemektedir. Ayrıca dengeden kasıt statükonun korunması değil statükonun yaratılmasıdır.

            Bu zihniyetin üçüncü öğesi bir güvenlik ağının oluşturulması ve uzun süreli barış koşullarının yaratılmasıdır. Bu ne demek, güvenlik ağının oluşturulmasında gerekirse savaş kan ve gözyaşının akmasında bir sakınca görmemeleri demektir. Çünkü kendi güvenlikleri için tehdit unsuru olarak gördükleri her gelişmeyi bastırma ve yok etme gibi bir anlayışı kabul etmiş gözükmektedirler.
Nihayet son nokta diğer üç öğenin üzerine bina edilecek olan genişleyen ve süreklilik arz eden tek bir pazarın oluşturulmasıdır. Petrol kaynaklarının kontrolü bu açıdan çok önemlidir.

              Bugün sözü edilen yeni düzen tek bir ülkenin değil tek bir zihniyetin hegemonyasını simgelemektedir. İsrail"in Filistinlilere yaptıkları karşısında gelişmiş ülkelerden bir sesin çıkmaması sanırım bu hegomonik zihniyetin en bariz göstergesidir.