Yürü git gecenin içine doğru. Gündüzden kaç ve bunu ezberle. Kalbini söküp atarak, yalın ayak, yürü git. Neyin varsa sök at. Ki neyin var?..

Sakinleştirilmiş öfkeni al. Terkine eski yalnızlıklarını koy. Ki onlar tek varlığın, farkındasın. Neyin varsa sök at. Ki neyin var?

Baş dönmelerini al bir de. Başın olduğu zamanlardaki baş dönmelerini… Yılların tortusu ki zaten ondan kurtulamazsın, bir de onu al.

Yürü git gecenin içine doğru. Gecenin kalbi var diyen yalan der. Gecenin sadece karanlığı var. Sabaha inat, gündüzden kaçarak yürü git, yürü git gecenin içine doğru.

Masalları çalınsın kulağına zamanlar ötesi ihtiyarların. Devlerle savaşan çocuk ol. Gece ol. Sabahlara inat. Ki sabahlar hiç yoktu. Sabah, rüyalarda bile kalmasın. Yürü git, gecenin içine doğru.

Bunu da ezberle, alınması gereken öçleri… Yerine getirilmeyecek kan davalarını da ezberle. Sonra savur at hepsini; yürü git gecenin içine doğru.

Yakana yapışmış gülümsemeleri sil at. Tüm sahte, öylesine yapışmış, tüm gülümsemeleri sil at. Eğer yüzünde iz yaptıysa o gülüşler, yüzünü de sil at.

Her şeyden azade, yürü git gecenin içine doğru.

Uzaktan, gözüne neler görünürse işte, bak son kez. Sildiklerine bak, bıraktıklarına… Son kez bak. Bir daha bakmayacaksın. Bilirsin, geri çevirirsen başını taş olursun. Taş olma. Yürü git gecenin içine doğru.

Gündüzden kaç ve bunu ezberle. Sabah, olacaksa olur. İlle de olsun deme. Yalan söyler gecenin kalbi vardır diyen. Kalbini geceye kaptırandır belki. Kalbini geceye kaptırma. Gecenin kalbi yok. Sadece yürü git gecenin içine doğru.

İçinde yürünmemiş hiçbir gece kalp kazanmaz. Gece içinde, bir yerden bir yere gitmeden asla, hiçbir gece menevişlenmez; asla kandil olmaz, kalp kazanmaz… İşte bu yüzden bari yürü git gecenin içine doğru. Gece içre adım atmamışların, gecenin kalbi var demelerine aldırma.

Yönlere isyan edenlere aldırma. Gece, yönleri görmez büyük konuşan. Altı yöne söylenmelerine aldanma. Her şeyi olanın hiçbir şey peşinde olmamasına aldanma. Koşmasaydılar bu halde olmazlardı; her şeyleri olmazdı. Mıknatısa kafa tutan saman çöpü ya onlar; sen saman çöpü bile değilsin. Değilsin ve o yüzden mıknatıstan kaçman gereksiz. Sadece yürü sen, yürü, gecenin içine doğru. Sarmalasın seni karanlık.

Sen böyle yürü. Ben sana daha sonra, sabaha yürümeyi de öğreteceğim. Ki gece, içinde yürüdükçe döner sabaha…