Hayatının dengesini kuramıyorsun bazen. Olması gerekenleri olmasını istediğin yerde tutamıyorsun.Olmak istediğin yerde duramıyorsun.Terazinin iki ucuna istediğin ağırlıkları koyamıyorsun.

En görünür yerde rastlıyorsun en antika gerçeklere.En sağnak yerinde duruyorsun yağmurun.En anahtar soruyu bulamıyorsun kilide uyan.Ardılmak istiyorsun sende kolayca.Ama abartamıyorsun işte olup biteni.Herkes sahneyi izlerken sen kulisi yaşıyorsun o yüzden. Sonra Jorge Luis Berges 'ın 'Anlar' şiirini okurken buluyorsun gözlerini.Aspirin içerken düşüncelerini. Asansöre binerken suretini.Bandananı başına geçirip rehin aldıkları sığınaktan kurtarmak istiyorsun geriye kalan masumiyetini.Sonra farkediyorsun ki aptalların başkentinde sende aptallaşıyorsun gitgide.Bayatlıyor ruhun kısaldıkça mesafe.

Hayat hep bir bekleme salonu.Hep bir otobüs durağı.Hep bir havaalanı.Sen nereye kesmek istersen biletini.Sen ne yapmak istersen hayatınla.Sen istersen…

Balkondaki çiçeklerinle konuşurken sohbet arasında geçiyor bu mevzular.Kafandaki tozları süpürsen, oraya buraya atılmış düşüncelerini toplasan ve gözkuruluğun için doktorun verdiği suni gözyaşı damlanı damlatsan gözlerine o zaman düzelecekmiş gibi geliyor herşey.Ya da öyle görünüyor öyle bakmak isteyene.Zaman ayırmak gerekiyor istenilen görüntüye.Beklentilere…Verilmesi gereken ödünlere…

Günün Sözü;

Kalp deniz, dil kıyıdır.
Denizde ne varsa kıyıya o vurur.
|Hz. Mevlana |

Günün Şarkısı;

Three Wishes - The Pierces