Cumhuriyetin on ikinci yılı kutlamaları için yapılan hazırlıklardan biri de pankartların hazırlanmasıdır. Hazırlanan sloganları Atatürk bizzat denetler. “Atatürk bizim en büyüğümüzdür,Atatürk  bu milletin en yücesidir,Türk milleti yüz yıllar sonra bağrından bir Mustafa Kemal çıkardı…” Atatürk bunların hepsinin üstünü çizdirir ve tek bir pankart yazdırır. “ATATÜRK BİZDEN BİRİDİR”   Bundan tam doksan iki yıl önce İngiliz zırhlıları Dolmabahçe önüne demirleyip, namlularını saraya doğrulttuklarında bir yiğit çıktı ve GELDİKLERİ GİBİ GİDERLER dedi; öylede oldu. Geldikleri gibi gittiler. Bu şanlı tarih ne kadar anlatılsa az gelirdi elbet ama seksen yedinci yılına geldiğimiz Cumhuriyet"in ve Atamızın anlatıldığı bir filmimizin olmaması yüzümüzü kızartıyordu. Neyse ki bir yiğit çıktı da bu eksiklik giderilmiş oldu.

Zülfü Livaneli"nin VEDA ve Turgut Özakman"ın DERSİMİZ ATATÜRK filmleri bu zamana kadar bize anlatılanların ötesini gösteriyor. İnsan Atatürk çıkıyor karşımıza…

Zaafları,tutkuları,türküleri, sevgisi, sadakatiyle…  Hayatını bir devrimin gerçekleşmesine  adayan bu adamı kadim dostu beş yaşından ölümüne kadar yanında olan yaveri Salih Bozok anlatıyor. Veda"da içimizi ısıtan bir insan hikayesi bekliyor sizi.

Atatürk"ün nasıl bir insan olduğunu sanatsal bir çerçeveden anlatmış Zülfü Livaneli. Daha önce olduğu gibi filmi içki masalarıyla doldurmadan. Duygusallığı,kararlılığı ile yeniden keşfediyoruz Atamızı.

Atatürk beş, altı yaşlarındayken mahalle mektebine gönderilir. Orada hocanın sırasını deviren Salih"in (Bozok) suçunu üzerine alır ve Salih"i korur. Salih Bozok daha orada o yaşta ona bakışım değişti diyor. Annesine düşkünlüğüne rağmen babasından sonra evlenmesi nedeniyle annesiyle yıllarca dargın kalmıştır. Annesi öldüğünde büyük şatafatlı bir mezar yapmak isteyenlere karşı çıkmış “yalnızca başına bir taş koyun ve burada Atatürk"ün anası yatıyor yazın” demiştir.

O tüm hayatını bu millete adadı. Türk milletine, Türkiye Cumhuriyetine adanmış bu hayatı izlemek herkesin görevi olmalı. Şimdiden iyi seyirler…