Çağdaş ve uygar toplum olmanın yolu toplumların yaşlı ve engellisine sahip çıkmasından geçer diye düşünüyorum.

     Engellilerimizin önlerindeki engelleri kaldırmak için şehrimizin ileri gelen yöneticileri ve iş adamlarına görev düştüğüne inanıyorum.

    Önceden de olduğu gibi bir şekilde engellinin önündeki problemler, kısmen de olsa zaman içinde aşılıyor. Bu durumda biz engellilerinde eğitim ve istihdama katılabilmemiz için çok gayret göstermemiz gerekiyor tabii ki.

     Bu konuda mülkü amirimizin ve anakent belediye başkanımızın ne kadar duyarlı oldukları örnekleriyle yakinen biliniyor zaten…

     Tekke köyde açılan organik oyuncak atölyeleri inşallah istihdama yönelik çalışmaların başlangıcı olur. Tabii ki burada dernek başkanımızın da büyük emek ve gayretli çalışmalarını göz ardı etmemek lazım.

      Basından çıkan haberlere bakılırsa sayın mülkü amirimiz HASAN BASRİ GÜZELOĞLU"NA izninizle engellilerimizin kendi emekleriyle üretime katkı koymalarına tam destek verdiği için çok teşekkür etmek isterim…

     Bu dernekler kamu yararına çok zor şartlar altında gönüllülük esasına göre çalışıyorlar.

     Gönüllülük esasına dayanarak bir şeyler üretmek istemeleri bence takdir edilmesi gereken bir husus.

     Tabii ki bunları söylerken biz engellilere de çok is düşüyor.

     Öncelikle aramızdaki hizipleşmeyi ve çekememezliği kaldırmak gerekir.

     Amacımız eğitimli, kendine güvenen, polemiklerden uzak birer birey olup toplumun acıyarak bakmadığı eğitime ve üretime katkı koyabilen bireyler olmak.

     Neyse bu, biz engelliler adına bir özeleştiriydi… Hayata bir eksik ile başlamanın ezikliğini her ne kadar kendimizi aşsakta taşıyoruz ve yanlış yapabiliyoruz zaman zaman.

     Demek ki engelliye destek verilirse çok şeyler de başarılabilinirmiş.

     Samsunumuz da engelli arkadaşlarımızın ürettiği organik oyuncak atölyelerimiz faaliyete geçti. Artık çocuklarımıza kimyasal boyalardan yapılmış oyuncaklar yerine organik oyuncaklar alarak çocuklarımızın yeteneklerini geliştirmeleri sağlanabilme imkânları verilmektedir.

     Çocuklarımıza sunulmuş bu imkândan yararlanabilmeleri için bu oyuncaklardan alarak engelli üreticilerimize de destek vermiş olmaz mıyız? Böylelikle bu tür organizasyonlara da teşvik etmiş oluruz.

      Bu işten hem çocuklarımız hem de teşebbüs eden yöneticilerimiz inanın büyük keyif alacaklardır.

      Bu arada yaşlılarımızı unutmayalım. Onlar bizden çok şey beklemiyorlar, samimi bir güler yüz ile ellerinden öpüp nasılsınız demek bizden hiçbir şey kaybettirmez.

     Çünkü çok emekleri var üzerlerimizde. Bugün beğensek de beğenmesek de güzel yurdumun ve samsunumuzun bugünkü durumunu onlara borçlu olduğumuzu unutmayalım.

     Biz engellilerin bir sloganı var:”bir gün sizde engelli olabilirsiniz, her sağlıklı insan engelli adayıdır.”

      Fakat yaşlılarımız hepimize ne diyorlar biliyor musunuz?”sen bizim köye gelirsin elbet o zaman sorarım size”

      Bu işten kaçış yok. Tabii ki bu işler ekonomi ister, zaten bütün mesele orada. İşte bütün bu duygu ve sevgiyle dolu olursak ekonomik problemi aşmışızdır.

      Muasır milletler seviyesine ilim, bilim, eğitim ve üretime katkı koyarak çağdaş ve uygar milletler seviyesini aştık demektir.

      Bu o kadar da zor olmamalı…

      Bu gibi faaliyet ve çalışmalara destek verenlere sahsım adına çok teşekkür ederim.Saygı ve sevgilerimle