Hangimiz tam olabildik ki?
Anne- baba
Evlat
Kardeş
Eş
Arkadaş, dost
Aile
Akraba
Ya da bir meslek erbabı
Tam olabilmek miydi mesele?
Yoksa gayret göstermek mi?

İnsan hep bir gayret içindedir bu hayatta. Bir şey olmak, bir kimlik kazanmak, ait olmak, tam olmak ister. Bazen hayallerinde, bazen de insanların ona biçtiği rollerde iyi olmak gayretiyle bir çabaya girer. Bazen de bir savaşçı gibi savrula savrula, düşe kalka ilerler.
Kimisi iyi evlat olmak ister ama bir türlü anne babaya için iyi olamaz.

Kimisi evladı için yaşar, kazanır, feda eder ömrünü de ona göre iyi anne baba olamaz.
Kimisi iyi eş olmak ister, yuva olur, sabır olur, lâl olur da eşinin gözünde yine iyi olamaz.
Kimisi işinde iyi olmak ister, gece gündüz çalışır patronuna iyi olamaz.
Kimisi iyi komşu olmaya çalışsa komşusuna göre iyi olamaz.
Dostuna onca iyilik yapar ,dostuna iyi olamaz.

Sevdiğinin yoluna kalbini serse sevdiğine iyi olamaz.
Kimisi de kötünün karşısında kötü olmak ister de kötülükte iyi olamaz.
Herkesin hayatında iyi olamadığı bir şeyler, iyi olamadığı" kimseler" vardır.

Sorun belki de birileri için iyi olma gayretindedir. İnsan kendi kalbinin iyisi olmalı önce.
D. Cüceloğlu "Var mısın?" kitabında şöyle der: "Savaşçı gözlemleyen bilinciyle en saf niyetini, gönlünün muradını keşfetmenin peşinde koşan insandır."

Belki en saf niyetimizle gönlümüzün muradına koşuyoruz ama gözlemleyen bilincimizde sorun var.
Belki gözlemlediğimizi zannedip, bilinçsizce yorumluyoruz.
Muradımız iyi anne baba, iyi evlat, iyi eş, iyi arkadaş v.s. olmaktır ama onlara göre iyi nedir, bizim iyimiz onlara yeterli midir?

Bunların bilinçli gözlemini yapmak gerek.
Kabul görmek için, ait hissetmek için iyi olmaya çalışıyoruz birilerine.

Başkaları için değil kendimiz için, hayatımız için iyi olmak en güzeli. İnsanlar bizi iyi görsün, fark etsin diye hep beklenti içinde olursak hayal kırıklığı yaşarız. Bu da bizi kırgınlığa, küskünlüğe götürür. Yılmışlık hissi yaşatır.

Ne kadar olabileceğimizi bilmek ve "Ben olmam gerektiği kadar oldum" diyebilmek en güzeli.
En önemlisi de iyi İNSAN olabilmek değil mi?
Parça parça değil bir bütün olarak.