“Köleysen dost olamazsın, zorbaysan dostun olmaz....''
`friedrich nietsche`

Dost…

“Bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş…”*  sonra yüreğimizde ses yanı başımda nefes olursun. 

En güzel armağansın… sessizliği paylaştığım, kuşkularımı uykuya teslim ettiğim zamanlarda başucumdasın.

Yalnızlığı öğrenmeme izin vermedin. "Kendin için gidip benim için döndüğünü" biliyorum. Hesap yapmayı da öğrenemedin hiç.

“İki şey sonsuzdur… evren ve insan ahmaklığı; ve evreninkinden şüpheliyim...” demişti Einstein. Sen beni evrenin parçası olduğuma inandırdın.

Yelkenimde rüzgar, çatımda kiremit, çıkınımda ekmek, ekmeğime katık, yoluma ışık, yüreğime umut… duru adınla yürek cebimde mücevhersin. Neye benzediğimi bilensin. Öteki hiçbir şey bilmez beni ellerin kadar…

Nazım Hikmet:

“biz haber etmeden haberimizi alırsın,
yedi yıllık yoldan kuş kanadıyla gelirsin.

o gider, bu gider, şu gider,
dostluk, sen yanı başımızda kalırsın.”

Her gün yeniden okuduğum ve tekrar başucuma öpüp koyduğum mektup gibisin.  

Bu dünyada arınmam için gereken su gibisin.  Yaşama saçılmak için ve yine ve yeniden…

Yılmaz Odabaşı" “sustukça çoğalan boşluğa vurdum”  dediği ses… her zaman berrak… Her silkelendiğimde ardına kadar açık yeni bir kapıyla evime doluyorsun.

Dallarım için kök neyse o… Işıkla ve umutla sözlüksüz buluştuğum anılarım… görmediğim zamanlarda da tadını aldığımsın.

Ahmet Telli"nin dediği gibi: “Unutma dostumsun sen, neredeysen orada ölmek isterim.”

* Arkadaş/ Şanar Yurdatapan Bestesi/ Melike Demirağ Yorumu