Şehit Asteğmen Talha’ya

7-8 Temmuz 2010 gecesi, sınır hattının sıfır noktası, İran'ın sınırları içerisinde bulunan Kelereş kampının sorumlusu ve yanında ki iki kişiyle bölgeden giriş yapacağı duyumu üzerine, adı anılan bölgeye hava karardığında pusu görevi icra etmek için hareket ettik.  Sırtımız, Alevi’ye, Sünni’ye, Edirneliye, Diyarbakırlıya, Karadenizliye, Güney Doğu Anadoluluya kısaca her mezhep yada ırk olarak bu vatanı oluşturarak kutsal bir ocakta birleştirilen Türkiye’ye emanet ederek.

İlerleyen saatlerde gelen acil telsiz anonsuyla timimle beraber pusu bölgesinden ayrılıp karakola geri dönüyoruz. Bizi bekleyen zırhlı araca binerek inşaat aşamasında olan diğer karakola giderken beklediğimiz terörist grubun başka bir bölgeden giriş yaptığını öğreniyoruz.

Diğer karakolun zırhlı aracı ve görev timi bize katılarak üç gruba ayrılıyoruz. İki grup araçlarla teröristlerin olduğu köye gidecek, biz yanımızda ki unsur ile İran yönünde çıkış için kullanılan kayalıkların olduğu bölgeyi kapatacağız. Yeni belirlenen noktaya yerleştiğimizde  zırhlı araçlar teröristlerin olduğu köye doğru hareket etti.

İlk telsiz anonsunda teröristlerin köyün içine doğru kaçmaya başladığı bildirildi. İkinci anonsta ise araçlardan bir tanesinin şarampole yuvarlandığı bilgisi gelmişti.

Üst birlikten acil kaza yerinin emniyetini almamız için bölgeye gitmemiz söylendi. Bir tarafta yaralı askerlerimiz, diğer tarafta bulunduğumuz vadi istikametinde kaçan teröristlerin varlığı. Kayalıklardan dar vadiye indik, hemen yanımızda küçük bir çayın akan suyu, bir araç geçebilecek genişlikteki yoldan köye doğru yaklaşmaya çalışıyoruz. Köye girdiğimizde gün ağarmaya başlamış, bahçe duvarları arasından sokak başlarını kademeli tutarak tim köyün diğer ucuna geçmişti.

Olay yerine ulaştığımızda 156 m yukarıdan yuvarlanan  araçta ki unsurun komutanı Asteğmen Talha'nın şehit olduğunu ve araçta bulunan askerlerin yaralandığını, diğer unsurdaki askerlerin yaralı arkadaşlarına bir taraftan yardım ederken, diğer taraftan onların emniyetini almaya çalıştığını görüyoruz.

Alevi’si, Sünni kardeşine yardım ederken,şehit Asteğmen İstanbullu, yaralanan askerler  Diyarbakır,  Adana,  Şanlıurfa,  Gaziantep,  Mersin,  Konya illerinde ki, Arap,Kürt, Türk, Çerkez'di. Onlara yardım edenler ise, Karadenizli, Egeli, İç Anadolulu, Doğu Anadolulu  çocuklardı. Yaralı arkadaşının elinden tutmuş ağlayan askerde, yaralanan askerde bu vatanın evladıydı. Her ırk, her mezhep , her bölge, her şehir  hep birlikte Türkiye idi. 

Köyün erkekleri  olay yerini gören bir evin bahçesinin yanında toplanmış gelişmeleri izlerken  diğer tarafta ölen ve yaralanan askerler için ağlayan Kürt kadınları vardı.  Annelik duygusu  ne Kürdü,  ne Türkü birbirinden ayırmıyordu. İlerleyen saatlerde kadınlar evlerinde hazırladıkları, otlu peynir, ekmek ve çayı çocuklar ile bizlere göndermişti.

Bize ikram edilen tepsileri getiren çocuklardan  bir tanesi sessizce teröristlerin köyden çıkmadıklarını söylemişti. Her ne kadar sıfır noktada ve teröriste yardım eden bir köy olsa da içinde yine terörü istemeyen insanların olduğunu da biliyorduk.

O gece sabaha karşı Asteğmen  Muhammet Talha Dinler hakkın rahmetine kavuşarak vatan için şehitlik mertebesine erişmişti. Aslen Ordulu olan bu mühendis kardeşimiz, İstanbul’da oturuyor ve yurdun bir diğer ucu olan Van Başkale’de vatan borcunu ödemeye çalışırken şehit düşüyordu.

Uzun yıllardır, ülkenin başka noktalarından gelip, vatan , millet, bayrak adına yine bu ülkenin toprakları içinde şehit olan binlerce vatansever gibi, Çanakkale’de ,Sakarya’da , Kütahya’da, İzmir’de bu vatan için toprağa düşmüş asker gibi , oda şehitlik mertebesine erişiyordu.

Ülkenin tüm gençleri, bu vatanın okullarında, askeriyesinde bulunmaktadır. Buralarda vatanseverlik konusunun çok iyi işlenmesi ve genç beyinlere Çanakkale , Kurtuluş savaşı çok iyi anlatılmalıdır.

Bu ülkenin televizyonlarından bu ülkenin tüm insanlarına, kardeşliğimiz ve Afganistan, Irak, Suriye'nin durumu çok net bir şekilde anlatılmalıdır.

8 Temmuz günü şehit düşen Talha Asteğmene  ve onun nezdinde tüm şehitlerimize Allah'tan rahmet diliyorum