SEVGİ KUTSALDIR!

 Sevgi kutsaldır. Bugün sevgi hakkında yazalım mı? İnsanların en çok ihtiyaç duyduğu, ancak  en çok ihmal ettiği sevgi...Halbuki sevgi kutsaldır. Kıymetini çok iyi bilmemiz lazım değil mi?
 Sevgi ne demektir öyleyse? Hepimizin çok iyi bildiğimizi sandığımız sevgi şöyle tarif edilebilir mi? “Sevgi, hiçbir karşılık beklemeden bir başkasının tüm potansiyelini geliştirmesine, kendini adamaktır.” Sevginin birçok tarifi vardır elbette... Ama ben bu tariflerden yalnız birini aldım. Aşıklara sorarsanız çok değişik tarifler alırsınız.
 Aşk ve Sevgi aynı şeyler değildir. Aşk genellikle evliliğin ilk haftasında biter. En fazla iki yıl sürer. Daha uzun süreli aşklara çok az rastlanır. Sevgi öyle değildir. Sevgi bir ömür boyu sürer. O kişiyle mezara kadar gider genellikle...Ancak evliliğin ilk dönemlerinde aşkı sevgiye dönüştürenler, bir ömür boyu mutlu yaşantının anahtarını ele geçirmiş sayılırlar. Bu anahtarı daha sonra kaybetmek,çok büyük şanssızlık olsa gerek tabii...
 Ancak bizim konumuz aslında aşıkların konusu olan sevgiden biraz farklı sevgidir. Ancak her sevginin altında biraz aşk yatar. Bu aşk anlayışı sevdiğini (arkadaşını,işini,arabasını,evini,dostunu,)daha doğrusu herkesin kendine göre çok özeli vardır. Her neyse onu ölesiye sevebilmesidir. Bazı insanlar işine aşıktır. İşini en yakınlarından daha önemli tutarlar. İşinde başarılı olmak için en yakınlarını ihmal ederler, işlerine en büyük sevgiyle bağlıdır. Bazı insanlarda bu özellik dünya malları ile tabir ettiğimiz evi, arabası için ileri derecede önem taşır. Hiç unutmam bir tanıdığım, eşi arabasının çamurluğunu duvara çarptı diye daha sonra boşanmaya kadar gitmişti. Bu satırları okuyan sizler bir düşünün bakalım neyi ne kadar seviyoruz? Neyi  aşık derecesinde seviyoruz? Hiçbir şeyi demeyin sakın. Mutlaka bir şeyi aşık olma derecesinde sevmemiz gerekir. Şu sözü bir hatırlayalım:
“Bir işte başarılı olmak için, Ya o işe aşık olacaksınız, ya da o işe muhtaç olacaksınız.” Eğer biz işimize aşıksak ve birde o işi yapmak mecburiyetindeysek en üst derecede başarılı olmamamız için bir sebep yok. Bu iki özellikten en az biri bizde yoksa, inanın başarılı olabilmemiz çok zordur. Kendimizi boşuna kandırmayalım. Aşık olabileceğimiz bir iş bulmak zorundayız en azından.
 Sevgi kutsaldır... Çünkü gerçek sevgiyi bulanlar, dostlarının değerini çok iyi bilirler. Onları kaybetmemek için ellerinden gelen her fedakarlığı yaparlar. Birbirlerinin küçük veya büyük hatalarını affedecek veya görmeyecek feraseti gösterebilirler. Gururlarına mağlup olmazlar. Tartışmadan kaçınırlar. Çünkü tartışmanın sonucunun bir tarafın kırgınlığı olacağını bilirler ve tartışmayı kazanıp dostunu kaybetmeyi istemezler.
 Acaba bizler kendimizi yukarıda anlatılanlar ışığında değerlendirirsek ne söyleyebiliriz? Sevginin kutsallığı hakkında kendimiz hakkındaki düşüncelerimiz nedir? Cesaretle bunu bir başkasına yahut (şayet varsa) aşık derecesinde sevdiğimiz birisine söyleyebilir miyiz? Bir deneyelim mi? Biz neyiz? Aynaya cesaretle bakabiliyor muyuz?
 Güzel bir kurban bayramını bugün geride bırakıyoruz. Nice kurban bayramlarında sevdiklerimizle beraber olabilmek ümidiyle, mutlu günler diliyorum... 
 
        Yaşar KOCA
        (Yaşarken Köşe yazısı)