Şehrin çeşitli bölgelerine kurulan Tanzim satış  noktalarında kuyruk var . Her gün getirilen mal belli bir zaman periyodunda harcanmaktadır. İhtiyacı olan gidip alış verisini yapıyor. Yapmak istemeyen için farklı seçenekler mevcut. Doğal olarak kesesine uygun hareket etmek isteyenler burayı kullanıyor. Kesesi müsait olmayıp da partizanca tavır içine girerek burada olmak istemeyene  saygı duyduğumuz gibi, burayı kullananlara karşıda saygımız var. 

Ekonomik durumu müsait olan veya olmayanların bu satış noktaları için olumsuz tavırları çok hoş karşılanmamaktadır. Seçenek benim ,sende bana saygı duymak zorundasın.

Ekranlarda bir süredir atılmış vaziyette tonlarca soğan görüntüleri  mevcut.  Daha önce beraber görev yaptığım, şimdi ise Konya'da üreticilik yapan arkadaşıma konu hakkında ki düşüncelerini sordum. 

Soğanı daha önce tüccara kaç TL' ya veriyordunuz, bu yıl kaç  TL' ye  veriyorsunuz ?

Bir önce ki yıl 25 ile 30 kuruş arasında , bu yıl ise 3 TL' ye verdiklerini söyledi. Görüntüler hakkında ki düşüncelerini sorduğumda ise , yerli tohum olmadığı için büyük bir bölümü hastalıklı olan soğanların atıldığını belirtti.

Bir bahçenin tonlarca soğanı  hastalıklı olmayacağına göre tüm üreticiler aynı yere atmıştır diye düşünelim. Sonra , neden daha önce değil de bu yıl hastalık ön planda diye düşünmeyerek seçimler ile ilgisi olup olmadığını sorgulamıyoruz. Anlatmak istediğimiz de bu değil zaten. Bu yıl ki yüksek fiyatın gelecek yıl için daha çok üretime neden olacağını da öğrenmiş olduk. 

Tanzim satış noktaların da neden bu kadar uzun kuyruklar oluşuyor. Bunu sorgulamak içinde orada ki insanların yanında olup onların muhabbetleri ne kulak misafiri olmak veya biraz uzağından olayı izlemek yetiyor.

Kuyrukta sıra bekleyenlerin konuşmalarından, pazarcılık yapan bazı kişilerin ekip oluşturduğunu ve alış veriş yaptıktan sonra tekrar sıraya girdikleri, 2 TL ye aldıkları malzemeleri 5 TL' sına Pazar yerinde sattıkları söylentileri.  

Aynı şekilde lokantacılık yapanların da ekip oluşturduklarını ve bu şekilde malzeme aldıkları söylentiler arasında.

Zamanım oldukça tanzim satış noktasına giderim. Uzun bir kuyruktan sonra sıra bana geldi. İşçilerin hazırladığı poşetlerden patates ve soğan alıp kuyruğun uzama nedeni olan tek kasa ve tartıyı beklerken bariyerlerin yanında duran kişilerden birinin, almadığım patlıcan, biber ve domatesi onun için alıp alamayacağım  sorusu ile karşılaştım. Domates ve patlıcanı aldığımda hemen parasını verdi ve tartı sonra malzemesini benden aldı.
Alışveriş sonra belli bir mesafeden izlediğim bu bariyer dışındakiler, aynı işe devam ediyordu.

Bu Cuma günü başka bir iş için tanzim alanından geçerken yeni satışa başlanması  nedeniyle kuyruk olmadığını görünce hazırlanan, domates, biber, salatalık poşetlerinden alıp hemen tartı alanının yanında açıkta yere koydum. Benden önce alış veriş yapanların bir çoğu ileride ki masaların üzerine aldıklarını bırakmış bir bölümü tekrar stantta doğru gelirken, bende tekrar 3-5 kişinin oluşturmaya başladığı  kuyruğa girdim.

Aldığım şeylerin aynısını alırken beni ne zaman fark ederler diye bekliyorum ama işçiler poşet işine öyle dalmış ki yüzüme bakan yok. Tartıya gittiğimde yine kimse ikinci kez geldin demedi. Diğer malzemelerin yanına gittim bir kaç dakikada ikişer poşet önümde bekledim ses çıkaran olmadı.

Anlaşılan şu idi, uzun kuyruklar da istediğiniz kadar kişi ile ekip kurar,  bir kaç sefer alış veriş yapabilirsiniz. Satış noktasında ki insanların yetiştirme telaşları sizi görmesi ve uyarmasına neden olmuyor. 

Ortalama 3 kg olan bir malzemeyi 2 TL’ den  aldığınızda 5 kişinin aldığı malzeme 15 kg olacaktır. İkinci turda bu 30 kg olacak ve ödenen para 60 TL , Pazar sergisinde 5 TL' sen satışa sunulan 30 kg malzeme 150 TL' lık bir kazanç doğal olarak 90 TL'lık bir kar oluşacaktır.  Bizim insanımız kanaatkâr olduğu için 3 kez kesinlikle o kuyruğa girmez.

En başında da yazdık bu hikaye ve ihtiyacından fazla malzeme almayan, başkalarının hakkını koruyan  bir ahlak yapısına sahibiz. Toplu ulaşım araçlarında, sokaklarda  birbirine saygısızlık edenlerin kim olduklarını  hala çözemedik.