ZAFERE GİDEN YOL 1

‘’Zafere giden yolda her şey mubahtır’’, kim için geçerli bir söz,  devletler arası oluşan bir savaş durumu için geçerli, daha basite indirgenebilir mi ? Tabi ki bir futbol maçında yapılan şikede bunun için bir örnek olabilir. Ya Hiroşima ve Nagazaki, kaybedilmek üzere olan bir savaşı kazanmak adına atılan iki atom bombası, Japonya’nın teslimiyeti, güzel bir örnek teşkil eder konuya.

İkinci dünya savaşında Almanlar ve Fransızlar düşmanın besin kaynağını kurutmak için patates böcekleri üretmişti.  Yakın tarihte Irak’ın işgalini haklı çıkarmak açısından  dünya basınıyla başlatılan karapropaganda aslında mubah sayılan faaliyetti. Savaşlar taktik savaşıdır. En iyi hamleler başarıyı getirir, bunun için uygulayacağın hileler, çiğneyeceğin  savaş kanunları, artık her şeyini kaybetmek üzere olan  devletler   yada zafere odaklananlar adına mubahtır.

Ya  ülkemiz,30 yılı aşkın düşük yoğunluklu savaşta neyi eksik yaptı. ‘’Terörle mücadele aklın akılla mücadelesidir ‘’ biz ülke olarak hileye  baş vurmadık. İşte yapmadığımız şey  bu idi.

Ülke için hazırlanan büyük planlar fark edilip, ülken içerisinde savaştığın gruplarla barış adında birlikten söz etmeye başlanıldığında, barış karşıtlarının söylemleri ile, barış isteyenlerin arasındaki çatışma artmıştı.

Dönemin iktidarı,’’ Elimizi taşın altına koyuyoruz ‘’dediğinde, olaya sadece kendileri ve sempatizanları inanmıştı. Muhalefet ve onların sempatizanları  olayın karşı cephesinde yer almıştı. Birisi ‘’Analar ağlamayacak ‘’ dediğinde, karşısında ‘’Vatanı sattınız’’  sesleri yükseliyordu. Diğer taraftan da barış sürecine girdiğin unsurlar, dağ kadrolarını şehirlere indirmiş sokaklarda silahlı gezmeye, kimlik kontrolü yapmaya başlamıştılar.

Anlaşmaya çalıştığın insanlar devlet içinde  devlet olmanın peşinde koştururken,kendilerine göre mubah ne varsa o yola başvurmaktan kaçınmamıştırlar, hangi topraklar üzerinde, yüz yıllardır birlikte yaşadıkları  ülke topraklarında. Barış dendiği andan itibaren, nasıl bir kazanç sağlarımın peşinde oldular. Kafalarında ki düşünce barıştan ziyade, daha fazla ne alabilir, bu esnada gelecekte sahiplerinin planlarını gerçekleştirmek için nasıl bir alt yapı hazırlayabilirimin derdinde oldular.

Sen hala uluslar arası kanunlar çerçevesinde  olaya yaklaşırken, onlar iki yüzlülüklerini pervasızlığa çevirmiş ve yerleşim yerlerini silahandırmıştı. Devletin bundan haberdar olmama ihtimali olabilir mi? Kesinlikle hayır. Her adımdan devletin haberi vardı. Silahın yanı sıra, siyasal eğitim ve baskı kurulmuştu halkın üzerinde . İllerde hazırlanılan bir halk ayaklanması için planlar ve silah depoları  tamamlanmıştı.

2006 yılında Geçitvermez bölgesinde kaçakçı gruba müdahale etmiş, oldukça yüklü bir malzeme yakalamıştık, dönüş başladığında  köyden  bulunduğumuz yere  3 ayrı noktadan   Bixsi diye adlandırılan makineli tüfekle atış başlamıştı. Köyde uzun namlulu silahların olduğunu herkes biliyordu artısı Bixsilerdi. Bu makineli tüfeklerin yanı sıra roket atarlar şehir merkezlerine indirilmişti barış döneminde.

Ve en önemlisi  kırsalda kullanılan mayın  şehir merkezlerine inmişti.  Halk içinde kullanacağın mayının  halka zararının olup olmayacağını düşünmeden bu silahı ve Roketatarı sokaklarda kullanacak kadar , canlı bomba eylemlerine başlayacak, sokak savaşında halkı kalkan olarak kullanacak kadar olayı büyütmüş seniz , size göre kazanmak adına  ne varsa mubah olmuştu.

Ülkede barış havası estirilirken karşı tarafın ilk günden itibaren düşüncesi bu silahsız dönemde nasıl  gelecek için hazırlık yaparım olmuş, doğal olarak tek taraflı barışa imza atılmıştı, tüm bunları devletin bilmemesi mümkün değildir, bu kadar açıktan gelişen olaylar ileride kullanılacak olan bazı hazırlıkların temel taşlarını oluşturmak adına yapılmıştır, zaman her şeyi gösterecektir.

 Zafere giden yolda her şey mubahsa size göre, Zafere giden yolda çekilen çile kutsaldır bize göre.