İslam toplumunun büyük bir kesiminde kan ve göz yaşıyla biten bir ramazan sonrasında bayram sevinci yaşanacak, buruk,acılar ile dolu bayram sevinci. Bizler hiç isteme sekte, aynı dine bağlı insanlar yine birbirini öldürecek, son zamanların en doğru sözlerinden birisi ''Öldürende, ölende ALLA HU EKBER'' diye bağıracak, ağlayan yine İslam toplumu olacak.
Sadece Suriye'ye bakmak yeterli olacak. Sahada savaşan grupların büyük bir bölümü Müslüman, nasıl bir savaşsa planlayıp yönetenler başka dine,elinde silah olanlar aynı dine ait. Göz yaşı döken yine Müslümanlar.
Ateş düştüğü yeri yakar, hiç bir toplum sizin için gözyaşı dökmez, olayın bir gün sonrası tüm acıları toplumlar unuturken,  sadece o acıyı direk  yaşayan  aileler unutmaz. Ama acı siyasete alet edilip kullanılırken herkes bilir ki kullananların hiç birisi acıyı içerisinde yaşamaz.
Bayram sabahı bir çok kişi sevinirken bir bölüm insanda içerisinde ki acının yangına dönüştüğünü hissedecek. Onların genç delikanlıları vatan için savaşırken şehit düşmüştür, onların anneleri, babaları, kardeşleri ,çocukları bir sokakta yürürken patlayan bombanın  sonucunda vefat etmiştir.
Bitecek mi bu acı, tek temennimiz bitmesi yönünde mutlaka. Ülkemizde bitmesi, İslam coğrafyasında bitmesi. Annelerin ,babaların göz yaşı dökmemesi yönünde. Fakat bir şeyin bitmesi içinde o mücadele edilen olayın uğrunda bir takım kayıpların olması kaçınılmazdır.
İşte kısır döngü tam bu noktada başlamaktadır.
Terörle mücadele konusunda yıllarca emek harcamış bir ülkede, mücadeleye bir başka boyut getiriliyor. Slogan hazır ''Anneler Ağlamasın'' çalışmalar başlıyor,olumlu olumsuz konu ile ilgili çıkarı olanlar beyin fırtınası oluşturuyor, her kafadan ayrı bir ses çıkmaya başlıyor.
Çıkılan yol, halka göre yeterince düşünülen amaca hizmet etmediyse de  sonuçlarına bakılırsa kazanımları gözle görülüyor. Halk gelecek adına bir ışık yakalıyor. Bu toplumu bölmeye çalışanların bunu başaramayacağı gün yüzüne çıkıyor, bölge  halkının  devlete bakış acısı değişiyor . Bunlara artı olarak bakılırken, kontrolü kendi elinde olmayan terör unsurları gelinen durumdan rahatsız oluyor . Ve örgütü kullananlar ipleri tekrar eline alıyor.
Neden bu kadar taviz verildi diye ayağa kalkanlar, adı konulamayan savaşın tekrar başlaması üzerine ''Neden analar ağlıyor'' diye kara propagandaya başlıyor. Sizin karşınızda eli silahlı beyni başkalarının elinde bir terör örgütü var. Silahlı bir mücadele başlıyor ki, karşınızda ki insanda amacı için mücadele ediyor. doğal olarak kayıplar yaşanıyor, kayıplar geldikçe neden kayıp var diye ayağa kalkılıyor. İşte tam bir kısır döngüye dönüşüyor  yaşanılanlar.
Evet, yeni bir bayram var önümüzde, annelerin göz yaşları belki içlerine akacak, belki buruk bir bayram yaşayacağız, belkide yeni olaylar gelişecek bu coğrafya üzerinde. Her ne olursa olsun bayramlar birlik ve beraberliğin başlangıcı olsun, biz kendi içerimizde birlik olursak bunun etkilerini zamanla daha açık görmeye başlayacağız.
İslam alemi Bayramı huzur içinde yaşamaya hazırlanırken ne patlayan bombalar, nede bombalanan şehirlerin haberleri durmak bilmiyor.
Adını ne koyarsanız koyun, fakat birilerinin ayağa kalkması gerekiyor. Bu insanlık dışı  ölümleri bu toplumlar hak etmiyor. 
İslam toplumunda refah içinde yaşayanların yanında, acı ve göz yaşı kaderi olmuş huzursuzluk içinde yaşayan büyük bir çoğunluğun olduğu açık bir şekilde ortadadır. İslam ülkelerinin artık şapkalarını çıkarıp önlerine koyma zamanı gelmiş ve geçiyor. Bir yerden başlangıç yapılması gerekiyor, bunun içinde güçlü olmak gerekiyor. Yapılacak olan öncelikli çalışma, tüm İslam toplumunda ki ayrılık nedenlerini tespit edip çözüm üreterek, toplumlar arasında ki mesafeleri kısaltmak ve belirlenen hedef doğrultusunda hareket edilmesini sağlamaktır.
Tüm İslam aleminin huzur ve barış içerisinde bayramlar geçirmesi en büyük temennimizidir.