Yeni bir haftada yine beraberiz.
 Huzur ve mutluluk dolu bir hafta başlangıcı diliyorum. Bugün sizlere değişik konulardan bahsetmek istiyorum. Bunlardan birisi ve bence en önemlisi iyi bir dost bulabilmektir. Bir insan ömründe, iyi bir dost bulabilmişse şanslı sayılır. İki tane iyi bir dost bulabilmişse çok şanslıdır. Ama üç tane iyi bir dost bulabilmek hemen hemen imkânsızdır. İyi bir dosttan kastım şudur: Her şeyinle güvenebileceğin, hiç acabalara yer olmayacak yeri geldiğinde ağabey, abla, kardeşten öte sırdaş ne bileyim her şey… Bulamazsınız, bulamayız böyle birilerini. Herkes menfaatperest olmuş. En küçük menfaatte hemen satarlar sizi. Eyvah deriz ama iş işten geçmiştir. Gaddar olmak lazım ama yapamayız biz. Tıynetimizde yok gaddarlık. Ve hep bizi birileri kendi çıkarları için kullanır kullanırlar ve hala akıllanmayız.
 Bize ne oldu? Neden böyle olduk? Menfaatperestlik kaplamış tüm benliğimizi. İnsanlara karşılıksız iyilik yapmak artık yadırganır olmuş ve böyle insanlara değişik gözle bakıyorlar artık! Toplumumuzu bu derece dejenere eden ne? Benim bu düşündüklerimizi biliyorum sizler de çok defa düşünmüşsünüzdür. Ama elimizden bir şey gelmiyor deyip atarız kafamızdan bu düşünceleri. Sonra yine aynen hayat devam eder. Benim yukarıda anlattığım gerçek dostlarım dediğim bir iki dostum oldu, ama ne yazık ki daha üçüncüye rastlayamadım. İnşallah bir gün bulurum. Şu anda böyle dostlarım var. minnettarım dostuma. İyi ki varsın can dostum, can dostlarım. Ne olur hiç değişmeyin. Sayılarınız bir iki değil keşke çok olsa. Ama yok işte. Yoksa ben mi çok fazla seçiciyim bilmiyorum. İnsanlara hep iyi taraftan baktım. Ama çoğu kere bunun karşılığını göremedim. Üzüldüm. Küstüm hayata. Ama demek ki hayat bu dediğim zamanlar da oldu. Ve hayat devam ediyor...
 Toplumumuzda kaliteli elemana ihtiyaç var. O kadar kaliteli gençler tanıdım ki, sevindim onlar adına. Ama aynı zamanda dürüst olanlar çok az ne yazık ki. Kısa zamanda köşe dönme hayali peşindeler. Sizi kandırmak için utanmadan yalan konuşuyorlar ve o kaliteleri bir anda sıfıra iniyor. Ferhat sen onlardan değilsin. Seni sevdim. Hiç değişme olur mu? Biliyorum sen ileride çok başarılı olacaksın. Dürüst ve başarılı. Sana ne güzel yakışıyor bu iki kelime. Duam seninle ve senin gibi iyi niyetli olanlarla kardeşim.
 Böyle tanıdığım birkaç kaliteli gençleri örnek verirken içim gururla doluyor,seviniyorum. Keşke diyorum, toplumumuzda Ferhatlar, Burcular, Ömerler, Goncalar, Gülşahlar ve Prss.ler... isimlerini ayrı ayrı yazmak istemediğim nice gençler ne olur sayılarınız artsın artık. Ama ne olur birbirimizin kıymetini çok iyi bilelim. Olur mu? Yoksa eyvah dediğimizde zaman çok geç olabilir çünkü.
 Merak ediyorsunuzdur belki can dostum arkadaşım Muhammeti.    Arkadaşlığımız devam ediyor. Geliyor yine her cumartesi günleri. Ayakkabılarımı boyayıp gidiyor. Kucaklaşıyoruz geldiğinde. Giderken yine üzülüyorum. Kendisini burslu olarak Şahinoğlu Kolejine almak istedim. İnanın gururundan kabul etmedi. Yok be Yaşar amca, dedi. Benim işim ne burda. Ama onu Şahinoğlu Kolejine almayı başaracağım burslu olarak ve onu okuyabildiği en sonuna kadar okutmak istiyorum. Kim bilir, ileride ülkemizin bir kaymakamı, valisi olamaz mı?  Belkide başbakanımız olacak...
 Cumartesi günleri acısıyla tatlısıyla yinede ne güzelsiniz. Çünkü Cumartesi günü gelmeden pazartesi günü gelemez ki...
 Nice pazartesilerde beraber olabilmek ümidiyle...Hoşçakalın.