90'lı yılların ikinci yarı diliminde Samsunspor'la yeni yeni tanışan ergen gençler için bir şanstı İsmail Uyanık'ın Samsunsporu. Samsunspor her zaman Samsunspor'du, büyüktü evet ama İsmail Uyanık'ın takımı bir başkaydı uzun yıllar boyunca. Bir kere sportif başarıyı geçtim, seyirciyi tribüne çekecek, genç nesilleri etkileyecek bir takım vardı sahada. Her zaman örnek alınacak,hayranlık duyulacak bir yıldızımız vardı sahada. Ya da takıma önderlik edecek bir bayrak adamımız. İyi yabancı oyuncular getirirdi İsmail başkan, futboldan anlardı. Takıma Ajax modelini uygun gören, altyapıdan gelen genç yetenekleri takımdaki birkaç tecrübeli oyuncu ile karma yapan bir modeli vardı Samsunspor'un, Anadolu takımları arasında parmakla gösterilen ekol isimlerdendi. Kendi değerlerini İstanbul'a satarak mali durumunu devam ettiren bir ekonomik yapısı vardı. Bazen parasız da olduğumuz zamanlar oldu, ancak İsmail Başkana güvenilmeyen bir zaman olmadı asla. Onun zamanında ne idman boykotu gördük, ne de para alamıyoruz feryatları. Şehri takımla bütün tutmaya çalıştı başkan, gençlerin Samsunsporlu olmasına katkı yapmak isterdi. Asla ulaşılmaz görünen futbolcuları, okulları getirirdi. Okullarla işbirliği yaparak, ilkokul öğrencilerini Samsunspor maçlarına getirirdi. Temizdi, sağlamdı İsmail Başkan zamanında tribünler, bir başkaydı. İsmail Başkan varken, hiç düşme heyecanı yaşamadık. Karizmatik başkandı, ulusal arenada da tanınırdı, yeri geldiği zaman ağırlığını koyardı; bazı başkanlarımız gibi stadın 3/4'ünü İstanbul takımlarına vermezdi, Kadıköy'de şeref tribününe alınmayan, bir tane olsun deplasmana gidemeyen başkanlardan olmazdı. İsmail Uyanık iyidir,kötüdür,maddi durumu tartışılır,takıma verdikleri-aldıkları üzerine dil dökülür; ortaya herkesin bakış açısına göre bir fikir çıkabilir. Ancak nesnel olan bir fikir var ki ; İsmail Uyanık'ın Samsunspor'u bir başkadır, bir ekoldür. Başkan geri dönerse o ekolü şu durumda bile yaratabilir.