"Neyin imkansız olduğunu söylemek zor, çünkü dünün hayali, bugünün umudu ve yarının gerçeğidir "diyor Gaddard.
İnsan hayalleri ve idealleri olduğu sürece hayatına anlam katabilir.Bunun için de kaç yaşında olduğunuzun bir önemi yoktur.Hangi şartlarda olduğunuzun da.Hatta zor şartlarda olan insanların hayalleri ve idealleri daha büyüktür .Bulundukları durumdan kurtuluşlarını onları gerçekleştirmede bulurlar.
Önce bir hayal kurar insan,bu ona umut olur,gayret olur,hayat amacı olur,sonra da gerçek olur.
İdeal,bir amaç demek , ülkü demek.Bazen de "ideal"kelimesini dilimizde" uygun "anlamında kullanırız."Benim için ideal bir kitap ya da ev v.b"gibi.
İnsan kendine uygun gördüğünü ,kendi üzerine biçtiğini hayal edip ideal edinir.
Boudelaire;"kimi idealler o denli değerlidir ki,o yolda yenilmek bile zafer sayılır"der.
Bazen amacımıza,hayallerimize kavuşuruz.Bu bize başarı ve mutluluk yaşatır.Bazen de uğraşırız ama sonuç umduğumuz gibi gerçekleşmez.O zaman da olmayanda da bir hayır vardır demek kendimizi yenilmiş ve umutsuz hissetmemek gerek.Çünkü asıl olan gösterdiğimiz çabadır,gayrettir.Belki o amaca ulaşmamışızdır ama o amaca ulaşmak için gösterdiğimiz çaba sırasında kim bilir neler öğrenip,ne tecrübeler edinmişizdir.
Ben lise sonda girdiğim üniversite sınavında istediğim sonuca ulaşamamıştım.O yıllarda biz kaç puan aldığımızı bilmeden tercihlerimizi yapıyorduk.Sonra tekrar sınava girmek istediğimde başörtüsü yasağı geldi.Üniversite hayallerim suya düştü.Aradan yıllar geçti evlendim iki çocuk sahibi olarak, yasağın kalktığı yıl tekrar sınava girdim.Aradan on yıldan fazla geçmişti ama ben yarım kalan hayalimi tamamlamak ve yeni hikayemi yazmak için kolları sıvadım.Bu sefer de ilk tercihim olmadı.İlk tercihim Edebiyattı hatta tek olacaktı,herkes kesin alırsın gözüyle bakıyordu ama öylesine yazdığımız ikinci tercihim oldu, Halkla ilişkiler.Zaten iki tercih yapmıştım.Onu yine de zevkle okudum ve Yüksek Onur Belgesiyle bitirdim.Sonra yetmedi İlahiyat okudum onu da Yüksek Onur Belgesiyle bitirdim.Sonra bir rahatsızlık yaşadım aylarca süren.Onun sonunda benim için yeni bir amaç ve ideal lazımdı Sosyaloji okumaya karar verdim.Onuda erken bitirdim.Bitmeden de bir taraftan Aile Danışmanlığı ve Manevi Danışmanlık belgelerini de aldım,yazları da boş geçirmedim yani.
On üç yıldır evli ve çocuklu olmanın bütün sorumluluklarını yerine getirerek ve bir taraftan ailelerimize de yetişmeye çalışarak yapmaya çalıştım tüm bunları.Bazen bunaldım,yoruldum, zorlandım ama bırakmadım idealimle şişirdiğim balonumun ipini.Hala daha psikoloji eğitimleri almaya devam ediyorum. Çocuklarım ilkokulda iken başladığım okuma yolculuğuna onlarla birlikte devam ettim hatta benim son yılımda onlar da üniversitesi öğrencisi oldu.Ben onları sınava götürdüm,onlar beni. Ve dahası için hayallerim var gerçekleştirmek istediğim.Hayallerim olmasa ne yaparım bilmiyorum.
Bunları kendimi övmek ya da anlatmak için yazmadım.Kendimi sadece bir örnek olarak anlattım.Geçtiğimiz günlerde üniversite sınavına giren gençler ve aileleri için yazmak isterdim.
Kimi genç umduğuna kavuştu kimisi umduğunu bulamadı.Biliyorum insan bir çaba sarf edince sonu da istediği gibi olmayınca üzüntüsü de çabası kadar büyük oluyor.Ama şunu unutmasınlar ki;hep başka bir yol daha vardır.Hiç bir şey için geç değildir,son hiç değildir.
Belki istediğiniz olmadı bir daha deneyin,denediniz yine olmadı, istemediğiniz bir bölüm okumak durumunda kaldınız olsun okuyun öğrenin ama vazgeçmeyin,tekrar deneyin.
Bana yıllardır" okuyorsun okuyorsun ne oluyor","seninde bitmedi şu derslerin, sınavların","diploma koleksiyonu mu yapıyorsun"dedi durdular.İnsanlar ne derse desin siz hayaller kurmaktan ve onları ideal edinmekten vazgeçmeyin.Amacı sadece yaşamak olan insanlar bu gayretleri anlayamazlar.
Bir hayali,bir amacı olmazsa insanın, bu hayatın da anlamı olmaz ,savrulur dururuz.Ne zaman umutsuzluğa kapılsanız, başaramadığınızı düşünseniz,hayattta birşeyleri başarmış gayretli insanların hayatlarına bakın ve okuyun,onlar kamçılayıcı olacaktır.Bu öyküler ;zorluklar,hayal kırıklıkları,başka insanlarla mücadele barındırır,yorgunluk, yılgınlık vardır ama pes etmek yoktur.Destek olandan çok köstek olan vardır ama öfke ile kalkıp zararla oturmak yoktur.O yüzden pes etmek en son tercihiniz olsun.Ama idealleriniz de hem Yaradana hem de yaratılışınıza uygun olsun.
İrving'in bir sözüyle bitirmek istiyorum.Diyor ki;"Büyük insanların idealleri, sıradan insanların hevesleri vardır."