Terör örgütü öğretmenleri Türk asimilasyonun en önemli parçası sayarak ,eylem yapma kararı alır. Eylem emrini Abdullah Öcalan vermiştir. 

Neşe 22 yaşında genç bir öğretmendir, ataması yapılan köye gittiğinde okulun içler acısı durumunu görüp ,köyün ileri gelenlerinden yardım ister. Köylü isteksizdir, alamadığı yardımı ilk aylığının büyük bölümünü ustalara vererek çözmeye çalışır. 

26 Ekim 1993 akşamı yorgun argın eve geldiğinde akşam yemeği için elinde kalan son biberleri piknik tüpünde kızartarak yoğurt ile birlikte yemek için hazırlık yaparken kapı sertçe çalınır. Babası ‘’Kim O’’ diye seslendiğinde ‘’ Açın hoca hanımla bir şey görüşeceğiz ‘’ yanıtını alır. Kapı açıldığında karşısında uzun namlulu silahları ile iki terörist ‘’Dışarı çıkın ‘’diye bağırır.

 ‘’Biz faşist T.C’nin hiç bir öğretmenini buraya sokmayacağız ,biletlerini iptal etsinler demedik mi’’ diyerek Neşe öğretmenin yaşlı babasını tokatlayarak yere yuvarlarlar, Neşe öğretmen köylülerden yardım gelir diye avazı çıktığı kadar bağırırken, babası ‘’Yapmayın’’ diye yalvarıyordu. Terörist elinde ki silahı babasının kafasına dayayarak tetiğe basar. Teröristler ,Neşe öğretmeni sürükleyerek köyün dışına çıkartır ve sol göğsüne dayadığı otomatik tüfeği ateşler, 5 mermi öğretmenin göğsünü parçalar, gözü dönmüş katiller sağ göğsünü de beş mermiyle parçaladıktan sonra cesedi orada bırakarak uzaklaşırlar.

 Tunceli’de şehit edilen İsa öğretmen için terör örgütünün Avrupa’da yayınlanan Serxwebun dergisinin 1987 yılında ki 65. Sayısında ‘’Dersimin ... ilçesi... köyü ARGY’ya bağlı gerilla birliği tarafından basıldı .Baskında görünürde öğretmen statüsü verilen aslında Özel Harp Dairesi bünyesinde görev yürüten İsa...unsur kurşuna 
dizildi’’ 

Öğretmen cinayetlerine kılıf bulunmuştu, ‘’Muhbir’’ 

Dergide öğretmen cinayetlerini ‘’Çok kaliteli bir elemanını kaybeden sömürgeciler ‘’PKK’nın .....de şehit ettiği milliyetçi öğretmen, bayrak ,millet ve vatan sevgisi aşılıyordu’’ sözleri ile günlerce yas tutarken aynı zamanda onun öğretmenlik maskesi altındaki gerçek kimliğini de ele vermektedir’’ diye propaganda yapıyordu. 

Ne Amerika'nın, ne İngiltere'nin , ne Avrupa’da başka bir ülkenin en ücra köşesinden böyle bir haber duyma ihtimaliniz yoktur. Nede böylesi bir habere inanarak cinayetleri derin devletin politikalarını sürdürmek için yaptığını, kendi ülkeleri içerisinde teröristlerin Marksist bir grup olduğunu düşünerek savunan bir grup da yoktur. 

12 Eylül askeri darbesi yapılmadan önce Karadeniz’in bir ilçesinde ideolojilerini benimsemeyen öğretmenlere baskı yapan, onların üzerine giden, bu durumda polisin etkisiz kaldığı ve öğretmenin öğretmenlik yapamadığı, can güvenliği olmadığı için her akşam camlarına bomba teli koyup odasının ışıklarını söndürerek korku ile sabahı beklediği dönemlerde yaşanmıştı. 

Anarşinin olduğu o dönemler ve terörün olduğu bu dönemlerde ülkenin en ücra köşesinde bir dağ başında ki öğretmenin psikolojisini düşünün.

 94 yılı Urfa’nın sınırda ki bir köyüne gittik, kayalıkların içerisinde tek ağacın olmadığı, taştan yapılan evlerin belli belirsiz olduğu köyde hareket eden sadece okulun önünde sallanan bayraktı. Sessizlik hayra alamet değilken çok sık gelmeyen askerleri gören herkes evine kapanmıştı. Okulun yanına gittik, tahta panjurları kapatılmış lojmanın kapısını çaldık, ısrarlı kapı çalmamız sonunda genç bir öğretmen korku ile kapıyı açtı, yüzünden korkusu okunuyordu, onun korkusu biz değildik, gece ‘’Askerler neden geldi ?, Ne sordu?’’ diye sorguya çekilme korkusu idi. Biz oradan uzaklaştık ve o yalnız kaldı. 

 Yeni bir eğitim ve öğretim yılı başladı.  Görevleri esnasında şehit olan tüm öğretmenlerimizin mekanı cennet olsun. Yeni eğitim yılı vatanımıza ve öğretmenlerimize hayırlı olsun.