Dünya şampiyonalarını ,Olimpiyat oyunlarını izlerken spordan ziyade Amerika ve Rusya'nın mücadelesini izlerdik. Sporcular her branşta birbirleriyle kıyasıya mücadele ediyordular, rekorlar, azim ,gurur, sevinç hep iç içeydi. Madalya törenlerinde milli marşlar okunurken biz sadece seyrederdik.Ülkemiz  birkaç branş ile yarışmalara katılır alınacak olan bir bronz madalya bizi mutlu ederdi.

Şampiyonalar tarihine kısaca bakacak olursak karşımıza çıkan tablo ;1972 Münih olimpiyat oyunlarında :S.S.C.B,( Rusya) 99 madalya, ABD ,94 madalya Türkiye 1 madalya . 1992 BDT (Rusya) 112 madalya ,ABD , 108 madalya Türkiye 6 madalya Devam eden yıllarda, 2004’de 10 madalya, 2008’ de 8 madalya,2012’de 5 madalya ile sporda ki durumumuz ortaya çıkmaktadır.

50 milyonun üzerinde bir nüfusa sahip ülkede hiç mi atletizmde başarı sağlayacak veya jimnastikte bir madalya alacak genç yetişmez. Ülkenin spora ayrılmış bir bakanlığı veya bütçesi yada politikaları yok muydu ? Mutlaka politika ve ödenek vardı fakat ruh amatör bir ruh idi.

Ülkemizdeki durum, büyük şehirlerin büyük kulüpleri üzerinden sporcular yetiştirilmeye çalışılır, bunun dışında güreş ve boks bazı kuruluşların ana spor dalları olması nedeniyle ülke sporuna katkı sağlanırdı . Tesisler ve spor alanları standartları yakalayamamış, futbol sahalarında bir düzen sağlanamadığı gibi, ülkenin spor alanında başarısı yukarıda ki tablodan da anlaşılacağı üzeri  yöneticisinden sporcusuna kadar amatörce idi.

Son dönemlerde dışarıdan getirilen sporcularla her branşta söz sahibi olunmaya çalışılırken ülke sporunda istenilen verime ulaşılmamıştır.  Halterde Bulgar sporcunun ülkemize sığınmasıyla başlayan gururumuz olan rekorlar, madalyalarla ilk kez karşılaşıyorduk. Ülkenin milli takımı dünya şampiyonasına katılıyor ve orada bir üçüncülük kazanıyor ki sevincimizin katlanması gerekirken, bir takım yazarlar, dünya üçüncüsü olan ülkenin hocasını giydiği elbiseyle yargılamaya, itibarsızlaştırmaya çalışıyordu. Aynı dönemlerde kulüp bazında Avrupa da kupa kazanmak sporumuzun mesafe kat ettiğinin göstergesiydi.

Artık Sporcular yetişmeye başladı, atletizmde yabancı sporcuların vatandaşlığa geçirilmesiyle madalya almaya başladık. Halterde başarılar arttı ,sonra dopingli sporcularımız artmaya başladı ,güreş ata sporumuz onda adımız duyulmaz oldu, küçük bir devlet olan   Ermenistan güreşte alınan madalya sayısı ile bizi geçti, iki bayan atletin mücadelesinde tüm Türkiye ayaktaydı, yarışma bittiğinde ilk kez bir Türk sporcu birinci diğeri ikinci olmuştu sonra doping skandalı ,bir şeyler doğru dürüst gitmiyordu. artık her branşta sporcu yetiştirilirken hiçbir zaman başarımız artmadı .

Samsun’da  durum ne idi

 Yetersiz spor tesisleri, kısıtlı bütçeler,amatör ruh  ile ülkenin küçük bir örneği idi. Son dönemlerde tesisleşme ve alt yapıya önem verilmesi ile,spor dallarında çeşitlenmeler ile stadyum, halı sahalar ,çim sahalar ,yüzme havuzları, jimnastik salonu, yaz spor okulları,spor tesisleri ile bir  çıta koyulmuş Spor Kenti Samsun diye .

Samsun spor kenti sloganı çok güzel bir slogan buna uygun ruhların oluşturulması gerekmektedir ki ülke sporuna katkı sağlayan bir şehir olalım.

Şehirde bu çalışmayı başlatanları tebrik ediyoruz, bunca tesis ve yapıya yakışır sporcular yetiştirilmesi için sorumluların profesyonel bir ruh ile olaya eğilmesi gerekmektedir.Profesyonel düşünce  ile profesyonel sporcu yetiştirmek ardından mutlaka başarıyı getirecektir .