Eğitim, bu pandemiden en çok  etkilenen alanların başında  geliyor.Maalesef öğrencilerimizin bir buçuk  yıllık sıkıntılı  ve kayıp  bir okul hayatları  oldu.Öğrenim  hayatına  ilk adımı  atan birinci sınıflar okul görmeden, ögretmenini de ekranda tanıyıp, gören  öğrenciler  oldular.Geçen sene üniversite kazanan öğrenciler de bir kayıt yaptırmaya gittiğinde gördüler, başka  şehirlerdeki  okullarını. Orda bir okul var uzakta gitmesekte,görmesekte o okul bizim okul hesabı. 

Ama en çok  zorlanan,stresi yaşayanlar lise ve üniversite sınavına  giren çocuklarımız  oldu. Bir açıl bir kapan,tam adapte ol,sonra kop.Pandemi falan demediler bu sene de iki sınavda da çocuklara baya ter döktürdüler.Üniversite  sınavında Matemetik ve Türkçede zorlandı çocuklar. Sınavlar  bitti stres bitti mi?Hayır.Şimdi lise tercihleri yapılacak. Üniversite sınav  sonuçları da heyecanla bekleniyor.Ne yazık  ki çocuklar en güzel  ve kendi gelişimlerinin en çalkantılı dönemlerini  sınav stresiyle geçiriyorlar.

Sınavlara hazırlanmak  için sevdikleri aktivitelerden,sosyal hayatlarından vazgeçmek zorunda kalıyorlar.Ergenlik çağlarında kendilerini  bulma,tanıma,benliklerini oturtma çabası içindeyken hayatlarını etkileyecek kararları vermelerini bekliyoruz ya da veriyoruz.Umuyoruz ki bu sınavlar artık  kaldırılsın. 

12-21 yaş  arası ergenlik dönemi olarak görülür. Ergenlik,fiziksel ve ruhsal değişimin  en hızlı  olduğu,bu değişimin  bireyi etkilediği  ve ruhsal karmaşanın  da bu etkilenme sonucu en üst seviyede olduğu gelişim  çağıdır.Çocuklar bu değişimleri  yaşarken, kişilikleri, ilgileri zaman içinde değişiklik gösterebiliyorken biz onlardan hayatlarının mesleklerini seçmelerini bekliyoruz.Hatta onlara daha liseye başlamadan gelecek kaygısı yaşatmaya başlıyoruz. 

 Bunların farkında olarak çocuklarımız hakkında  beklenti içinde olmalıyız. Sayısal seçmek istemeyen bir çocuğu, sayısal seçmeye  zorlamamak,mühendis  olmak istemeyen çocuğa baskıyla o mesleği seçtirmemek lazım.Çocukları  kendi potansiyelleri doğrultusunda yönlendirmek gerek,bunun için de onun potansiyelini,yeteneğini  ve ilgi alanlarını  bilmemiz gerek.
  İlgi,bir nesne ya da faaliyete karşı bütün  engelleyici koşullara  rağmen onu isteme,arzu etme,bağlanma  olarak tanımlanır. İlgiler değişebilir, özellikle küçük  yaşlarda ama büyüdükçe ,kendini tanıdıkça  belirginleşir. Bunları bilerek,göz önünde bulundurarak onlara yardımcı olalım.Madem bu kadar çok  istenen ve arzu  edilen şey bu ilgi, bireyi bundan mahrum bırakmak ona haksızlık  olur.Çocuklarımıza kendi istek ve hayallerimizi dayatmayalım.

Herkes doktor,mühendis, avukat olmak zorunda değil. Hayali müzik  ve ya enstrüman  çalmak  olan bir çocuğa hukuk okutmak isterseniz ya o okul bitmez ya da ileride mutsuz ve başarısız bir avukat olur.Ve hayatı boyunca sizi suçlar.Meslekleri hayatlarının  büyük bir bölümünü  geçirecekleri ve hayatlarını  kazanacakları önemli  bir karar.Sevdikleri işte mutlu ve başarılı olmaları kaçınılmazdır.Onları bu haktan mahrum etmeyelim.Tercihlerini yaparken bildiğimiz kadarıyla elbette yol gösterelim, fikir verelim ama kararlarına saygılı olalım. 

Ayrıca ,ben meslek liselerini de önemseyen biriyim.Bence meslek liseleri üzerinde daha fazla durulup,onlara daha fazla imkan sunulup,iyileştirmeler yapılmalı.Oysa biz başarısı  düşük çocukların gittiği okullar olarak görüyoruz  meslek liselerini.Ükede önemli  bir eksik ara eleman eksiği maalasef.İşçi açığının olduğu büyük bir kısım ve yerine göre bir mühendisten fazla maaşı  var.Acı bir gerçekte  var ki,biz çocuklarımızın hayali olsun istiyoruz elbet ama birçok genç mesleğini  seçerken iş bulabileceği, para kazanabileceği bölümü  seçiyor. Haksız  da değiller. İşte burada meslek liseleri ve bunun uzantısında,çocuğun  burada edindiği yeteneği  ve ilgisi doğrultusunda üniversite hayatı önem kazanıyor. 

Çocuk üniversite  kazanamasa bile meslek sahibi bir birey oluyor.Bazı çocuklar  başaracak, bazısı beklediğimiz  başarıyı göstermeyecek  ama onlar yine bizim evlatlarımız olacak.Sevgimizi başarıyla ölçülendirmeyelim.Sınav bir başarı ölçüsü  değildir. Okul hayatında başarılı  olan çocuklar bazen sınavda bu başarıyı  gösreremeyebilir. Allah tüm çocuklarımızın ve gençlerimizin bahtını açık  etsin.Kendilerini bulabilecekleri,mutlu bir gelecek nasip etsin.Heyecanla sınav sonucu bekleyen gençlerimizin de, (bir tanesi de benim oğlum )gönlündeki gercekleşsin.