Samsunspor'dan umutluydum İzmir deplasmanına giderken. Zira geçtiğimiz sezon deplasmanlardan sadece 5 puan toplayabilen ekibimiz, bu puanların 4'ünü İzmir'den almıştı. Sevdiğimiz deplasmanlardan birisiydi İzmir ama olmadı puansız döndük Samsun'a.
 
 Samsunspor'un son 2-3 sezondur anlamsız bir şekilde deplasman fobisi var. Hangi hoca gelirse gelsin, sahaya farklı 11'lerde çıksın, en tecrübelisinden en genç oyuncusuna kadar Samsunspor camiasını deplasmanlarda tanıyamıyoruz. Samsun'daki maçlarda seyircinin de desteği ile oynanan arzulu futbol ve mücadeleci oyun bizleri her deplasman öncesi heyecanlandırsa da, sonunda hüsranla karşılaşıyoruz. Bir önceki hafta Samsun'da fırtınalar estiren kadronun, deplasmanlarda süt dökmüş kediye dönmesi anlaşılır gibi değil. Kimisi hocaların hatası diyor ama ben bu süreçte görev almış kenar yönetimlerinin sahaya sürdükleri kadro yapısında çok fazla hata yaptıklarını sanmıyorum çünkü Samsunspor'un as kadrosu zaten belli. Kimisi oyuncuların tecrübesizliklerinden yakınıyor ben buna da katılmıyorum çünkü kadrodaki genç oyuncularımız son iki senedir bu tip maçlara çıkmaya başladılar. Bence takımın sorunu mental, deplasmanlarda felaket bir şekilde özgüven eksikliğimiz var.  Sahaya
0-0 için çıkan ve 90 dakika nasıl bitecek diye düşünen Samsunspor'lu futbolcuları izliyoruz deplasmanlarda. Öyle ki iç saha maçlarında rakibi ısıran, sürekli ayağa sağlam paslar yapan, kaleye derinlemesine ve kenarlardan inen oyuncularımız ; dış saha maçlarında tenis maçı gibi 18 üzerinde top karşılayarak 90 dakikayı bitirmeye çalışıyorlar.
 
 Yanlış anlaşılmasın eleştirilerim şimdiki kenar yönetimine değil, bireysel olarak oyunculara da değil. Ama dışarıdan gözüken, takımın psikolojik olarak deplasmanlarda sıkıntı yaşadığı. Geçen sene gösterdiğimiz iç saha performansı bu sene bizi ligde tutmaya yetmeyebilir. Bu nedenle hali hazırda kadromuz da toparlanmışken deplasman maçları için gereken hazırlıklar yapılmalı ; geç olmadan ...