Peygamberimiz iki şeyin kıymetinin iyi bilinmediği konusunda biz ümmetini uyarmıştır. Bunlar, sağlık ve zamanı boşa harcamaktır.

Sağlık, hayatı huzurlu yaşamak için en önde gelen husustur. Sağlığı yerinde olmayan sahip olduğu şeylerin yarısını kaybetmiş demektir.

Allaha ibadet ve yarattıklarına merhamet en verimli şekilde sağlıklı kimseler tarafından yapılır. Bütün ibadetler sağlıklı olmaya göre şekillenmiştir. Sağlığı bozuk olanları ibadetlerini yapma usul ve esasları istisnai olarak belirlenmektedir. 

Peygamberimiz, beş şey gelmeden önce beş şeyin kıymetini biliniz buyurarak ümmetine önemli hatırlatmalarda bulunmuştur. Ölüm gelmeden önce yaşamın, fakirlik gelmeden önce zenginliğin, ihtiyarlık gelmeden önce gençliğin, hastalık gelmeden önce sağlığın ve zamanın.

Peygamberimiz bir uyarı yapmışsa mutlaka bu uyarılarda bir hikmet vardır. Ya ümmetindeki görmüş olduğu eksikliklerden hareketle düzeltme yapmayı murat etmiştir veya insan fıtratının gereği olarak içine düşeceği muhtemel durumlarda hatırlatma yapmıştır. Her iki halde de ümmeti Muhammed Peygamberimiz tarafından yapılan hatırlatmalara ve uyarılara kulak vermek durumundadır.

Zaman israfı da ümmeti Muhammedin en büyük sıkıntılarındandır. Zamanın ne kadar önemli bir değer olduğu zamana ihtiyaç olduğunda hissedilir. Müslümanların saatlerini, günlerini, aylarını, yıllarını ve ömürlerini çoğu kere boşa harcadıkları görülür.

Boş vakit diye bir kavramın Müslümanın hayatında ve ağzında yeri yoktur, olmamalıdır. Zamanı boş geçirmek, hoyratça harcamak ve boşa kullanmak vardır. Saatlerce televizyon başında oturmak, saatlerce kahvelerde bulunmak, saatlerce çay ocaklarında sohbet etmek vakti boşa harcamaktır. Bu mekanları ve fiilleri elbette değerlendirmek gerekir ama mutlaka bir ölçüsü olmalı ve zaman israfı boyutuna varmamalıdır. Geçmiş büyüklerimiz milletimizin asaletine yakışır biçimde bu günkü kumar oynanan mekanları “Kıraathane” veya “Kahvehane” olarak isimlendirmiştir. Buralarını ya kitap okunan yerler ya da kahve içilip muhabbet, sohbet edilerek bilgi paylaşılan mekanlar olarak kullanmıştır.

Zamanın bir salisesi bile kutsaldır. Rabbımızın bize emanetidir zaman. Hele kamunun ve insanların hizmetinde olan bir kurumun başında ve içinde görevliyse bir kimse, onun için zaman israfı kul hakkı ihlali olur. Kurum idare edenlerinin ve çalışanlarının mesailerinin her saniyesini görev alanlarıyla ilgili çalışma yaparak geçirmeleri üzerlerine zorunlu bir sorumluluktur. Görevinin sorumluluğu ve formatı ölçüsünde bütün kamu görevlileri işlerinin başında olmak zorundadır. Eğer mesai saatlerini kendi ikbal ve istikballeri için kullanır ya da lüzumsuz işlerle geçirir, masasının kasasının başından ayrılır, bu nedenle de insanlara yapılacak hizmetler aksarsa kul hakkı ihlali meydana gelir.

Zamanı israf etmek günahtır, haramdır. Müslümanın boş zamanı söz konusu değildir.