Bayramlardır bizim içimizi kıpırdatan. Bayramlardır hasreti, özlemi, heyecanı, kıpırtıyı ortaya çıkaran. Bizi biz yapan farklı kılan. Büyük kocaman bir aile oluruz o zaman. Hangi bayram biraz daha içimiz acımaz, biraz daha bir hüzünlü olmayız ki. Sanki eski bayramlardan daha sönük geçecekmiş gibi sanırız ama bayramın sonunda hiç de öyle düşünmeyiz. Çok daha güzel geçmiştir bu bayram da.

Çünkü bir yıllık çalışmanın mükâfatıdır bayramlar. Tam anlamıyla bayram eder çalışanlar, hak edenler. Paylaşırlar mutluluğu, üzüntüye yer yoktur. Zaten verince mutlu olmaz mı insan, işte bayramlar vermektir. Hayatın gülen zamanlarıdır. Ailelerin, mahallelerin, kamu kurum ve kuruluşlarının da bayramıdır bayramlar.          

Sadece bizim ülkemizin değildir tüm dünyanın bayramıdır bayramlar. Çoğaldıkça artan bir kar tanesidir büyür çığ olur, altında ezilir tüm kötü duygular. Sanki gece olmaz yeryüzünde, her zaman aydınlıktır dünya. Çünkü sayılı zaman içinde bitecektir ve bir yıl daha beklemek durumundayız o kutsal günleri.

Varlığında biliriz kıymetini, yokluğunda anlarız değerini. Kimselere söz ettirmez, toz kondurtmayız. Gözbebeğimizdir kutsallarımız. Birileri anlamadan laf etseler de biz aldırmaz yürürüz yolumuzda gururla, onurla. Çünkü onlara çok görmemek lazımdır. Yaşamamışlardır bizim yaşadığımız mutlulukları, bilmezler bizim bildiklerimizi. Değil midir, hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?

Ne zaman yoldan ayrılsak, uyarılır kendimize geliriz. Anlarız doğruları, güzellikleri ve mutluluğu ve en önemlisi huzuru.

Yaşamak sevmektir yaratılanı. Değil midir, yaratılanı hoş gördük, yaratandan ötürü. Değil midir, iyiliğe iyilik her kişinin karı, kötülüğe iyilik er kişinin karı. Severiz bize taş atanı da söz atanı da. Değil midir, meyveli ağacı taşlarlar. Bizde bir şeyler var ki onlarda olmayan, taşlıyorlar bizi, ihtiyaçlarını gidermek için. Dayanmalıyız,  sabretmeliyiz. Değil midir, Allah sabredenlerle beraberdir. Değil midir, Allah kimseye gücünün yetmeyeceğini yüklemez.

Ve yok mudur sonunda hesap günü. İnanmaz mıyız ahirete, mahşere. Değil midir, her canlı mutlaka ölümü tadacaktır. Tatmıyor mu zaten, kalan var mı ki dünyada baki.

İnsan olarak neye gücümüz yetiyor ki. En çok mutlu olduğumuz an gülüp kahkaha atabiliyoruz. Durdurabilir miyiz o kısacık, o güzel anı. Çaresizdir insan, yetersizdir, eksiktir. Çünkü isteklerimiz çoktur, sonsuzdur.

Durmuyor zaman, durduramıyoruz zamanı, geçip gidiyor. Elimizde kalan bir hatıralarımız ve yaptıklarımız. İyi şeyler yaptıysak mutluluk;  kötü şeyler, yanlışlar kaldıysa geride pişmanlıklar kalıyor bize. Gelin hep birlikte mutluluklar kalsın bize, hep iyi ansınlar hepimizi.

Bu duygu ve düşüncelerle hepinizin mübarek kurban bayramını en kalbi duygularımla kutlar, sağlık mutluluk ve esenlikler dilerim. Sevgi ve muhabbetle kalın.